ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΡΩΜΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ Σλφο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΦΑΛΑΚΟ

ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ  ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ ΔΕΥΑ

  eam-deya@hotmail.com, http//eam-deya.blogspot.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι!!

Αντί να απολογηθούν για τους εργοδότες και νόθους αντιπροσώπους που ήθελαν να νομιμοποιήσουν στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, το οποίο δεν έγινε με ευθύνη τους, θέλοντας να δικαιολογήσουν πλήρως τον τίτλο που τους αποδίδουμε ως συνδικαλιστική μαφία, ρίχνουν λάσπη στο πρόσωπο του Προέδρου του Σωματείου Εργαζόμενων στις ΔΕΥΑ Μεσσηνίας Παναγιώτη Κουφαλάκου, λέγοντας από εδώ και από εκεί ότι είναι Διευθυντής.

Ακολουθούν με αυτό τον τρόπο ως γνήσιοι συκοφάντες, μιας και δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν με επιχειρήματα και επί της ουσίας, την γνωστή γκαιμπελίστικη μέθοδο, «πες, πες κάτι θα μείνει»..

Για αποκατάσταση της αλήθειας και επειδή η λάσπη και η συκοφαντία καθώς και οι διάφοροι λασπολόγοι δεν χωρούν στο συνδικαλιστικό κίνημα που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, αλλά σε αυτό που έχουν ανάγκη οι εργοδότες και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι και ονομάζεται εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός, σας ενημερώνουμε ότι:

Ο συνάδελφος και συναγωνιστής Κουφαλάκος, όταν του ανατέθηκαν καθήκοντα Προϊσταμένου Διοικητικών και Οικονομικών Υπηρεσιών, υπέβαλε την  παραίτηση του  προς το Δ.Σ. της ΔΕΥΑ Καλαμάτας.

Το Δ.Σ. ομόφωνα έγκρινε την παραίτησή του αλλά αποφάσισε με εισήγηση του Γεν. Διευθυντή, την παραμονή του στη θέση του Προϊσταμένου, (λόγω έλλειψης προσωπικού), μέχρι τον ορισμό νέου.

Για όποιον ενδιαφέρεται η ΑΔΑ της συγκεκριμένης απόφασης είναι η  Ω24ΥΟΡ0Χ-ΣΔ6, την οποία μπορεί να την κατεβάσει από το διαδίκτυο.

Εμείς έτσι αντιλαμβανόμαστε τον συνδικαλισμό.

10-4-2019

11ο ΕΚΛΟΓΟ-ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΕ ΔΕΥΑ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

 

Συνάδελφε –συναδέλφισσα,

          Αντιπρόσωπε του 11^ου εκλογο-απολογιστικού Συνεδρίου,

       Το  Συνέδριο της Ομοσπονδίας διεξάγεται σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο και πρέπει να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για την ανασύνταξη του κλάδου και του κινήματος γενικότερα με αγωνιστικό προσανατολισμό, ένα βήμα στην προσπάθεια αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων. Μέσα από μια ουσιαστική και γόνιμη διαδικασία, να ακουστεί η φωνή των εργαζομένων, να μεταφερθούν τα σοβαρά προβλήματα που βιώνουμε καθημερινά στους χώρους δουλειάς, να εκφραστεί η αγωνία κάθε εργαζόμενου για την καθημερινότητα, τον αγώνα που κάνει για να τα βγάλει πέρα με τις αυξημένες υποχρεώσεις, να καλύψει τις ανάγκες του, της οικογένειας των παιδιών του, οι ανησυχίες για το αβέβαιο μέλλον που βλέπει μπροστά του, παρά τις ψεύτικες διαβεβαιώσεις για το τέλος της μνημονιακής εποχής, για επιστροφή στην κανονικότητα που τον βομβαρδίζουν καθημερινά. Να συζητήσουμε το διεκδικητικό μας πλαίσιο και τους αγώνες που πρέπει να αναπτύξουμε.

ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΕΙΡΑ ΜΑΣ

       Οι εξελίξεις που είχαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, και η πολύτιμη πείρα που έχουμε συγκεντρώσει, πρέπει να μας βοηθήσουν να βγάλουμε πολύτιμα συμπεράσματα.

       Στα 10 χρόνια της κρίσης οι εργαζόμενοι βρεθήκαμε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη επίθεση. Χτυπήθηκαν δικαιώματα χρόνων που είχαν κατακτηθεί με σκληρούς αγώνες και αίμα. Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και αυτή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, νομοθέτησαν ένα τεράστιο αντεργατικό – αντιλαϊκό οπλοστάσιο, διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή για την εργοδοσία. Νόμοι που επεκτείνουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και την ενοικιαζόμενη εργασία, η ρύθμιση του κατώτατου μισθού με υπουργική απόφαση που ουσιαστικά καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τα εμπόδια στην προκήρυξη της απεργίας, η αύξηση του αφορολόγητου, κλπ.

            Η «δίκαιη ανάπτυξη» και η επιστροφή στην «κανονικότητα» που προβάλλει σήμερα η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο από την ένταση των κινήτρων, των φοροαπαλλαγών και της τσάμπα δουλειάς στους επιχειρηματικούς ομίλους, η συνέχιση των δημοσιονομικών περιορισμών σε υγεία, παιδεία, προσλήψεις, μισθούς και συντάξεις, η συνέχιση της έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Θέλουν να σκύψουμε το κεφάλι και να δεχτούμε ότι αυτή η πολιτική είναι μονόδρομος… Θέλουν να μας πείσουν ότι είναι μονόδρομος να δίνουν εκατοντάδες δις στις Τράπεζες για ανακεφαλαιοποίηση και την ίδια ώρα να βγάζουν σε πλειστηριασμό δεκάδες χιλιάδες κατοικίες, ότι είναι μονόδρομος να δίνουν αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές και την ίδια ώρα τα λαϊκά νοικοκυριά να μην μπορούν να ζεσταθούν, ότι είναι μονόδρομος να δίνουν πάνω από το 2% του ΑΕΠ για ΝΑΤΟικές δαπάνες και την ίδια ώρα να λείπουν απ’ τα σχολεία και τα  νοσοκομεία χιλιάδες δάσκαλοι, γιατροί και νοσηλευτές, ή να πνιγόμαστε με τις βροχές, να καιγόμαστε με τις φωτιές κ.α.

       Το παραμύθι αυτό της ανάπτυξης το βιώνουμε και οι εργαζόμενοι στις ΔΕΥΑ μέσα από την ίδια την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί. Οι επιχειρήσεις αν και «κοινωφελούς σκοπού», ενίσχυσαν τον ρόλο τους στον στόχο προώθησης της εμπορευματοποίησης του νερού. Με νομοθετικές παρεμβάσεις που έγιναν ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο το πλαίσιο λειτουργίας τους στην λογική της αντιδραστικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας που προωθεί την εμπορευματοποίηση του νερού με διάφορες μορφές. Προσαρμόστηκαν παραπέρα στις σύγχρονες ανάγκες του αστικού κράτους σε τοπικό επίπεδο ώστε να συνδράμουν πιο αποτελεσματικά στην άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

       Προωθήθηκε ακόμα περισσότερο και μεγαλύτερους ρυθμούς η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών από την πίσω πόρτα των επιχειρήσεων με την παραχώρηση όλων και περισσότερων τομέων και τμημάτων σε ιδιώτες – εργολάβους. Μέσα από την συνειδητή υποβάθμιση και απαξίωση των επιχειρήσεων, την υποστελέχωση με την μείωση του μόνιμου προσωπικού, αυξήθηκε δραματικά η εντατικοποίηση της εργασίας, ενώ τραγική είναι η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων ασφάλειας και υγιεινής.

       Παράλληλα οι ΔΕΥΑ αποτελούν πλέον ένα πολύτιμο φυτώριο για όλες τις άθλιες ελαστικές μορφές απασχόλησης που σήμερα επικρατούν παντού: Δίπλα στο μόνιμο προσωπικό που τα τελευταία χρόνια έχει συρρικνωθεί δραματικά, υπάρχουν εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι με «μπλοκάκια», πρακτικάριοι σπουδαστές, εργολαβικοί εργαζόμενοι χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα, ολόκληρος «στρατός» εργαζομένων πολλών ταχυτήτων!

ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Το νερό στον καπιταλισμό είναι εμπόρευμα  και όχι κοινωνικό αγαθό.  Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση του με διάφορες παραλλαγές εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που απελευθέρωσε την κίνηση κεφαλαίων στην επικράτειά της.

Η αστική πολιτική της εμπορευματοποίησης του νερού δεν ξεκίνησε από την εφαρμογή των μνημονίων ούτε αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία. Χρόνια τώρα, υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια σε διάφορους τομείς αναζήτησαν και αναζητούν κερδοφόρα διέξοδο σε άλλους κλάδους που «απελευθερώνονται» σταδιακά από την κρατική προστασία, όπως η Ενέργεια, οι Τηλεπικοινωνίες και το Νερό.

Η κοινοτική Οδηγία - Πλαίσιο 2000/60/ΕΚ θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης του νερού, σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της δυνατότητας προσφοράς του σε κάθε υδατικό διαμέρισμα. Η Οδηγία, με την οποία εναρμονίστηκε η ελληνική νομοθεσία ήδη από το 2003, επιβάλλει νέα αντιλαϊκή πολιτική τιμολόγησης του νερού , είναι το «εργαλείο» για την εμπορευματοποίησή του.

Η αδιέξοδη επιλογή του «μικρότερου κακού»

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εμφανίζονται οι διαφορετικές προτάσεις για το μέλλον της διαχείρισης του νερού. Η μία  που μιλά για πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και η άλλη που προβάλει τον Δημόσιο έλεγχο με  το 50% των μετοχών να παραμένει στο Δημόσιο, με τη συμμετοχή των δημοτικών επιχειρήσεων και των ασφαλιστικών ταμείων στη μετοχική σύνθεση των επιχειρήσεων. Πρόταση την οποία ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ που το προηγούμενο διάστημα ένταξε τις ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων. Μέσα σε αυτή τη λογική του «Δημόσιου ελέγχου» εντάσσεται και η λειτουργία των ΔΕΥΑ.

Συνιστά όμως η δεύτερη πρόταση μια πιο φιλολαϊκή λύση ή έστω το «μικρότερο κακό»;

Στην πραγματικότητα, αποτελεί την πιο αποτελεσματική αστική πολιτική προώθησης της εμπορευματοποίησης του νερού και την πιο κερδοφόρα για ορισμένους ιδιωτικούς ομίλους, αφού σε αντίθεση με την πλήρη ιδιωτικοποίηση, δεν επωμίζονται πολλές λεγόμενες «λειτουργικές δαπάνες» που μπορούν να περιορίσουν το ποσοστό του κέρδους τους. Γι' αυτό και η ΕΕ δηλώνει «ουδετερότητα», αφού δεν την απασχολεί αν η πλειοψηφία των μετοχών θα ανήκει στο κράτος ή σε ιδιωτικό όμιλο.

Οι εργαζόμενοι δεν θα πρέπει να εγκλωβιστούν για άλλη μια φορά στην λογική του μικρότερου κακού. Και οι δύο προτάσεις αποτελούν εναλλακτικές μορφές της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού, αποτελούν δύο όψεις του ίδιου αντιλαϊκού νομίσματος. 

Ο ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΥΛΟΒΑΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ                                          

  Η κριτική που κάνουμε στην πλειοψηφία της ομοσπονδίας είναι από την σκοπιά των συμφερόντων των εργαζομένων, από την σκοπιά της προάσπισης του νερού πραγματικά ως κοινωνικό αγαθό, είναι κριτική που αναδεικνύει την ανάγκη για κοινή συμπόρευση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους που σήμερα πλήττονται από την ίδια πολιτική, είναι κριτική που αναδεικνύει τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων και αν αυτές οι αιτίες αποκαλύπτονται ή σκόπιμα συσκοτίζονται.

  Λέμε ξεκάθαρα ότι δεν μπορούν και δεν θέλουν να οργανώσουν τον κλάδο σε αγωνιστική κατεύθυνση και το εννοούμε!

Ø  Όλο το προηγούμενο διάστημα οι ίδιοι μας έλεγαν ότι δεν μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας κινητοποιήσεις χωρίς την ΕΔΕΥΑ δηλ. τους ίδιους τους εργοδότες που βέβαια τώρα όψιμα διαπιστώνουν ότι είναι απέναντί μας! Οι ίδιοι μας έλεγαν ότι αφού πετυχαίνουμε τους στόχους μας με τις επαφές δεν χρειάζεται να κάνουμε κινητοποιήσεις βάζοντας στον γύψο την όποια αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων.

Ø  Είναι μεγάλη η ευθύνη της πλειοψηφίας που όλο το προηγούμενο διάστημα συνέβαλε να περάσουν αντιλήψεις ότι μπορεί να κατοχυρωθεί το νερό ως κοινωνικό αγαθό μέσα από το σημερινό πλαίσιο διαχείρισης τις ΔΕΥΑ και την εφαρμογή των κοινοτικών οδηγιών. Στήριξε πρωτοβουλίες από τους ίδιους τους μηχανισμούς της Ε.Ε. που προωθεί την ιδιωτικοποίηση δίνοντας η ίδια έδαφος και στηρίζοντας ομάδες και κινήματα για δήθεν σωτηρία του νερού. Κινήματα που δεν αμφισβητούν την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματική δράση με γνώμονα το κέρδος τα οποία είναι μοχλοί για την παραπέρα εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση, διότι αν το νερό όπως και τα υπόλοιπα αγαθά δεν ήταν ανταποδοτικά δεν θα υπήρχε και επενδυτικό ενδιαφέρον!.

Ø  Με τις θέσεις που πήρε η ομοσπονδία σε σχέση με τον Ν.4483/17 για τις αλλαγές που πέρασαν στις ΔΕΥΑ, τον Ν. 1069/80 και τους ΟΤΑ, έγινε πολύτιμο δεκανίκι του Υπουργείου και της Κυβέρνησης και πολύ «βολικοί συμπαραστάτες» για να περάσουν μέσα από αυτό το νομοσχέδιο γενικότερες αντιδραστικές ρυθμίσεις και διατάξεις που προσαρμόζουν ακόμα περισσότερο το πλαίσιο λειτουργίας των ΔΕΥΑ, των ΟΤΑ και Περιφερειών, γενικά της Τοπικής Διοίκησης με τις νέες ανάγκες του «Αστικού κράτους».

Ø  Το Γενάρη του 2018 που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε νόμο που χτυπά το απεργιακό δικαίωμα, η πλειοψηφία κράτησε την ίδια προδοτική στάση με τη ΓΣΕΕ, αρνήθηκε να αντιδράσει και να κηρύξει οποιαδήποτε κινητοποίηση. Πριν από αυτό είχε βάλει στο συρτάρι το Αγωνιστικό Κάλεσμα που της υποβάλλαμε και υπέγραψαν 530 Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Σωματεία  για οργάνωση της πάλης στο μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων, με πλαίσιο την ανάκτηση των απωλειών, την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, τη διεκδίκηση της ικανοποίησης όλων των σύγχρονων αναγκών.

Ø  Δεν οργάνωσαν ούτε έναν αγώνα τα τελευταία χρόνια στον κλάδο που οι εργαζόμενοι έχουν δεχθεί μεγάλη επίθεση στα δικαιώματά τους. Δεν αντιπάλεψαν την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, την μετατροπή των ΔΕΥΑ σε εργολαβικές επιχειρήσεις, την έλλειψη ουσιαστικών μέτρων ασφάλειας και υγιεινής.

Ø  Οι δυνάμεις που απαρτίζουν την πλειοψηφία της στήριξαν και στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα, την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα των ΔΕΥΑ. Είναι υπέρμαχοι της στρατηγικής της ΕΕ για το νερό, της πολιτικής του Καλλικράτη στους Δήμους. Συμφώνησαν με την λογική της «Κοινωνικής συναίνεσης» και της υποταγής στον ρεαλισμό της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, τάχθηκαν δηλαδή με την γραμμή του εργοδοτικού – κυβερνητικού  συνδικαλισμού. Με αυτή τη γραμμή καθόρισαν τη στάση τους σε όλη την διάρκεια πριν και κατά την διάρκεια  της κρίσης.

 

       Συναδέλφισσες – συνάφελφοι,

       Το Ε.Α.Μ. πάλεψε όλο το προηγούμενο διάστημα μέσα από τον αρνητικό συσχετισμό στην διοίκηση της ομοσπονδίας, να προβάλει το κύριο στους εργαζόμενους:  την ανάγκη για ανασύνταξη και οργάνωση του κλάδου σε αγωνιστική κατεύθυνση.   

       Πρωτοστάτησε για να αποκαλυφθούν και παρεμποδιστούν τα αντιλαϊκά μέτρα, να οργανωθούν η αντίσταση, οι αγώνες, η λαϊκή αντεπίθεση, να αναδειχθούν  οι πραγματικές αιτίες  των προβλημάτων που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι, να αποκαλύψει τις εξελίξεις σχετικά με την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού, βοήθησε να  κατανοηθεί ο πραγματικός ρόλος των δομών του Κράτους σε τοπικό επίπεδο, οι Περιφέρειες, οι Δήμοι και οι επιχειρήσεις τους όπως είναι και οι ΔΕΥΑ στην προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, γενικότερα στην άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Αποκαλύψαμε τον ρόλο που παίζουν ως ντίλερ στο ξεπούλημα δημόσιου πλούτου και στα πάρε-δώσε με Αμερικάνους και Νατοϊκούς, ενισχύοντας την κυβερνητική πολιτική, που γεμίζει τη χώρα ΝΑΤΟικές βάσεις - ορμητήρια πολέμου, που εμπλέκει τη χώρα στους σχεδιασμούς και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών, που εκθέτει τον ελληνικό και τους γειτονικούς λαούς σε μεγάλους κινδύνους, που την κάνει μαγνήτη πιθανών επεμβάσεων.

       Οι δυνάμεις μας, μαζί με τις υπόλοιπες δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, παλεύουν για να γίνουν τα σωματεία πραγματικά κάστρα αγώνα και όπλο στα χέρια μας. Παλεύουν για την πραγματική αναγέννηση του κινήματος.

     Η υπόσχεση που δίνουμε σήμερα είναι ότι με συνέπεια θα αξιοποιήσουμε κάθε ψήφο αντιπροσώπου, κάθε έδρα στη διοίκηση της Ομοσπονδίας για να δυναμώσει η οργάνωση μας:

v  Για να είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων μέσα από μαζικές διαδικασίες και γενικές συνελεύσεις, να φτάσει ακόμα πιο πλατιά η γραμμή της αγωνιστικής διεκδίκησης για τη ζωή που μας αξίζει.

v  Να δυναμώσει η προσπάθεια για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων του κλάδου ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης, Ε.Ε. και εργοδοσίας. Κόντρα στα νέα και παλιά μέτρα που χτυπούν τις εργασιακές σχέσεις, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

v  Για να μην περάσει η προσπάθεια εργοδοσίας και κυβέρνησης να βάλει στο γύψο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να μετατρέψει τα σωματεία σε παραρτήματα των εργοδοτών. Να σπάσει το απόστημα του σάπιου συνδικαλισμού, που διώχνει τους εργαζόμενους από την οργάνωση και τη συμμετοχή στους αγώνες για τη ζωή τους.

 

Μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση, να βγάλουμε το κίνημά μας από την αναξιοπιστία που οδηγεί σε απομάκρυνση των εργαζομένων

       Δίνουμε το χέρι σε κάθε αγωνιστή συνδικαλιστή. Καλούμε όλους εσάς να αξιοποιήσετε την πλούσια πείρα που έχετε συγκεντρώσει όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρουμε ότι με αρκετούς δεν συμφωνούμε σε όλα. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν επιφυλάξεις και παρατηρήσεις, δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Ο καθένας μας όμως αντιλαμβάνεται την ανάγκη σήμερα να βαδίσουμε σε διαφορετικό δρόμο, να «χτιστούν» συνδικάτα που θα πρωτοστατούν στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων χωρίς να λογαριάζουν κόπους και θυσίες που δεν θα είναι «δεκανίκια» στα χέρια της εργοδοσίας.

       Σας καλούμε να στηρίξετε την προσπάθεια για την ανατροπή της κατάστασης.

v  Θέλουμε Ομοσπονδία που να είναι αγωνιστικά μπροστά σε κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα, όχι ξεκομμένα αλλά να αναδεικνύει το νήμα που τα συνδέει. Να οργανώνει τον αγώνα για τα δικαιώματά μας, τους μισθούς, να παλεύει για να έχουν όλοι σταθερή και πλήρη δουλειά, με δικαιώματα.

v  Να διεκδικεί με τους εργαζόμενους μπροστά, συμμέτοχους και όχι πίσω από κλειστές πόρτες των υπουργείων. Να κάνει υπόθεση αγώνα ολόκληρου του κλάδου την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με στόχο την βελτίωση των όρων εργασίας και την ανάκτηση των απωλειών.  Να μην αρκείται στο να υπογράφει κάθε φορά την «διαιώνιση» των απωλειών μας.

v  Ομοσπονδία που να μην πανηγυρίζει με «ξεροκόμματα», να μην κάνει τον «κινέζο" στην εντατικοποίηση της δουλειάς, την διάλυση των εργασιακών σχέσεων, το ξεπούλημα των υπηρεσιών, την προσπάθεια για παραπέρα ιδιωτικοποίηση του νερού.

v  Ομοσπονδία που να μη στηρίζει τις κυβερνήσεις και κόμματα που καταστρέφουν τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας. Να μην υιοθετεί συνθήματα του αντιπάλου, των μεγαλοεργοδοτών όπως είναι η ανταγωνιστικότητα και η αντοχή της οικονομίας. Να μην προσαρμόζει τις διεκδικήσεις της στην λογική του «εφικτού» καπιταλιστικής οικονομίας, να μην μπολιάζει την συνείδηση των εργαζομένων την λογική του μικρότερου κακού, που κάθε φορά οδηγεί σε μεγαλύτερο κακό.

v  Για να είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων μέσα από μαζικές διαδικασίες και γενικές συνελεύσεις, να φτάσει ακόμα πιο πλατιά η γραμμή της αγωνιστικής διεκδίκησης για τη ζωή που μας αξίζει, να ζωντανέψουν οι χώροι δουλειάς, Να διεκδικήσουμε όσα μας έχουν κλέψει, όσα μας έχουν στερήσει.  Να δυναμώσουμε την πάλη για όσα έχουμε ανάγκη εμείς και οι οικογένειες μας, την πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας..

Αγώνας με προοπτική..

     Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις, παραγωγικές, επιστημονικές και τεχνολογικές, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των εργαζομένων, για μια φιλολαϊκή ανάπτυξη. Υπάρχει τεράστιος συσσωρευμένος πλούτος, όμως αυτός είναι συγκεντρωμένος σε μια χούφτα επιχειρηματικών ομίλων. Η λύση βρίσκεται σε ένα κίνημα που παλεύει για να δυναμώσει ο ενιαίος αγώνας, η συμμαχία εργατοϋπαλλήλων, φτωχών αγροτών, μικροεπαγγελματιών, γυναικών, κάθε νέου και νέας, ώστε όλοι μαζί να εμποδίσουμε, να τους σταματήσουμε, να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική.

Διεκδικούμε  μαζικά , ανυποχώρητα, οργανωμένα:

Ø  Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα τεράστια κενά στις ΔΕΥΑ. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με δικαιώματα και μισθούς, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες. Να επανέλθουν τώρα πλήρως οι συλλογικές συμβάσεις.

Ø  Φθηνό, με επάρκεια και  υγιεινό νερό για το λαό. Να καταργηθεί η ανταποδοτικότητα και τα χαράτσια, το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Καμιά διακοπή νερού σε ευπαθείς κοινωνικές  ομάδες.

Ø  Έξω κάθε  επιχειρηματική δράση  από τις  ΔΕΥΑ και τους Δήμους. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου, της κοινοτικής οδηγίας για το νερό. Αποκλειστικά κρατική διαχείριση των υδάτινων πόρων που θα αφορά την έρευνα, την προστασία και την διασφάλιση υδατικής επάρκειας σε κάθε διαμέρισμα.

Ø   Πλήρη κρατική χρηματοδότηση όλων των υπηρεσιών της Τοπικής Διοίκησης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Άμεση υλοποίηση αναγκαίων τεχνικών έργων χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης.

Να δυναμώσουμε τους αγώνες μας  - Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!

Ψηφίζουμε

ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΟ 11ο ΕΚΛΟΓΟ-ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Οι δυνάμεις  του  ΠΑΜΕ  στις   ΔΕΥΑ

11^ο ΕΚΛΟΓΟ-ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΕ ΔΕΥΑ

                                                                    ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

          Συνάδελφε –συναδέλφισσα,

          Αντιπρόσωπε του 11^ου εκλογο-απολογιστικού Συνεδρίου,

         Το  Συνέδριο της Ομοσπονδίας διεξάγεται σε μία πολύ κρίσιμη περίοδο και πρέπει να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για την ανασύνταξη του κλάδου και του κινήματος γενικότερα με αγωνιστικό προσανατολισμό, ένα βήμα στην προσπάθεια αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων. Μέσα από μια ουσιαστική και γόνιμη διαδικασία, να ακουστεί η φωνή των εργαζομένων, να μεταφερθούν τα σοβαρά προβλήματα που βιώνουμε καθημερινά στους χώρους δουλειάς, να εκφραστεί η αγωνία κάθε εργαζόμενου για την καθημερινότητα, τον αγώνα που κάνει για να τα βγάλει πέρα με τις αυξημένες υποχρεώσεις, να καλύψει τις ανάγκες του, της οικογένειας των παιδιών του.  Οι ανησυχίες για το αβέβαιο μέλλον που βλέπει μπροστά του, παρά τις ψεύτικες διαβεβαιώσεις για το τέλος της μνημονιακής εποχής, για επιστροφή στην κανονικότητα που τον βομβαρδίζουν καθημερινά. Να συζητήσουμε το διεκδικητικό μας πλαίσιο και τους αγώνες που πρέπει να αναπτύξουμε.

ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΕΙΡΑ ΜΑΣ

         Οι εξελίξεις που είχαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, και η πολύτιμη πείρα που έχουμε συγκεντρώσει, πρέπει να μας βοηθήσουν να βγάλουμε πολύτιμα συμπεράσματα.

         Στα 10 χρόνια της κρίσης οι εργαζόμενοι βρεθήκαμε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη επίθεση. Χτυπήθηκαν δικαιώματα χρόνων που είχαν κατακτηθεί με σκληρούς αγώνες και αίμα. Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και αυτή των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, νομοθέτησαν ένα τεράστιο αντεργατικό – αντιλαϊκό οπλοστάσιο, διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή για την εργοδοσία. Νόμοι που επεκτείνουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και την ενοικιαζόμενη εργασία, η ρύθμιση του κατώτατου μισθού με υπουργική απόφαση που ουσιαστικά καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τα εμπόδια στην προκήρυξη της απεργίας, η αύξηση του αφορολόγητου, κλπ.

              Η «δίκαιη ανάπτυξη» και η επιστροφή στην «κανονικότητα» που προβάλλει σήμερα η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο από την ένταση των κινήτρων, των φοροαπαλλαγών και της τσάμπα δουλειάς στους επιχειρηματικούς ομίλους, η συνέχιση των δημοσιονομικών περιορισμών σε υγεία, παιδεία, προσλήψεις, μισθούς και συντάξεις, η συνέχιση της έντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Θέλουν να σκύψουμε το κεφάλι και να δεχτούμε ότι αυτή η πολιτική είναι μονόδρομος… Θέλουν να μας πείσουν ότι είναι μονόδρομος να δίνουν εκατοντάδες δις στις Τράπεζες για ανακεφαλαιοποίηση και την ίδια ώρα να βγάζουν σε πλειστηριασμό δεκάδες χιλιάδες κατοικίες, ότι είναι μονόδρομος να δίνουν αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές και την ίδια ώρα τα λαϊκά νοικοκυριά να μην μπορούν να ζεσταθούν, ότι είναι μονόδρομος να δίνουν πάνω από το 2% του ΑΕΠ για ΝΑΤΟικές δαπάνες και την ίδια ώρα να λείπουν απ’ τα σχολεία και τα  νοσοκομεία χιλιάδες δάσκαλοι, γιατροί και νοσηλευτές, ή να πνιγόμαστε με τις βροχές, να καιγόμαστε με τις φωτιές κ.α.

         Το παραμύθι της ανάπτυξης το βιώνουμε και οι εργαζόμενοι στις ΔΕΥΑ μέσα από την ίδια την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί. Οι επιχειρήσεις αν και «κοινωφελούς σκοπού», ενίσχυσαν τον ρόλο τους στον στόχο προώθησης της εμπορευματοποίησης του νερού. Με νομοθετικές παρεμβάσεις που έγιναν ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο το πλαίσιο λειτουργίας τους στην λογική της αντιδραστικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας που προωθεί την εμπορευματοποίηση του νερού με διάφορες μορφές. Προσαρμόστηκαν παραπέρα στις σύγχρονες ανάγκες του αστικού κράτους σε τοπικό επίπεδο ώστε να συνδράμουν πιο αποτελεσματικά στην άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

         Προωθήθηκε ακόμα περισσότερο και με μεγαλύτερους ρυθμούς η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών από την πίσω πόρτα των επιχειρήσεων με την παραχώρηση όλων και περισσότερων τομέων και τμημάτων σε ιδιώτες – εργολάβους. Μέσα από την συνειδητή υποβάθμιση και απαξίωση των επιχειρήσεων, την υποστελέχωση με την μείωση του μόνιμου προσωπικού, αυξήθηκε δραματικά η εντατικοποίηση της εργασίας, ενώ τραγική είναι η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων ασφάλειας και υγιεινής.

         Παράλληλα οι ΔΕΥΑ αποτελούν πλέον ένα πολύτιμο φυτώριο για όλες τις άθλιες ελαστικές μορφές απασχόλησης που σήμερα επικρατούν παντού: Δίπλα στο μόνιμο προσωπικό που τα τελευταία χρόνια έχει συρρικνωθεί δραματικά, υπάρχουν εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι με «μπλοκάκια», πρακτικάριοι σπουδαστές, εργολαβικοί εργαζόμενοι χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα, ολόκληρος «στρατός» εργαζομένων πολλών ταχυτήτων!

ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Το νερό στον καπιταλισμό είναι εμπόρευμα  και όχι κοινωνικό αγαθό.  Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι η ιδιωτικοποίηση του με διάφορες παραλλαγές εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που απελευθέρωσε την κίνηση κεφαλαίων στην επικράτειά της.

Η αστική πολιτική της εμπορευματοποίησης του νερού δεν ξεκίνησε από την εφαρμογή των μνημονίων ούτε αποτελεί Ελληνική πρωτοτυπία. Χρόνια τώρα, υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια σε διάφορους τομείς αναζήτησαν και αναζητούν κερδοφόρα διέξοδο σε άλλους κλάδους που «απελευθερώνονται» σταδιακά από την κρατική προστασία, όπως η Ενέργεια, οι Τηλεπικοινωνίες και το Νερό.

Η κοινοτική Οδηγία - Πλαίσιο 2000/60/ΕΚ θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης του νερού, σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της δυνατότητας προσφοράς του σε κάθε υδατικό διαμέρισμα. Η Οδηγία, με την οποία εναρμονίστηκε η ελληνική νομοθεσία ήδη από το 2003, επιβάλλει νέα αντιλαϊκή πολιτική τιμολόγησης του νερού , είναι το «εργαλείο» για την εμπορευματοποίησή του.

Η αδιέξοδη επιλογή του «μικρότερου κακού»

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εμφανίζονται οι διαφορετικές προτάσεις για το μέλλον της διαχείρισης του νερού. Η μία που μιλά για πλήρη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και η άλλη που προβάλει τον Δημόσιο έλεγχο με  το 50% των μετοχών να παραμένει στο Δημόσιο, με τη συμμετοχή των δημοτικών επιχειρήσεων και των ασφαλιστικών ταμείων στη μετοχική σύνθεση των επιχειρήσεων. Πρόταση την οποία ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ που το προηγούμενο διάστημα ένταξε τις ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων. Μέσα σε αυτή τη λογική του «Δημόσιου ελέγχου» εντάσσεται προς το παρόν και η λειτουργία των ΔΕΥΑ.

Συνιστά όμως η δεύτερη πρόταση μια πιο φιλολαϊκή λύση ή έστω το «μικρότερο κακό»;

Στην πραγματικότητα, αποτελεί την πιο αποτελεσματική αστική πολιτική προώθησης της εμπορευματοποίησης του νερού και την πιο κερδοφόρα για ορισμένους ιδιωτικούς ομίλους, αφού σε αντίθεση με την πλήρη ιδιωτικοποίηση, δεν επωμίζονται πολλές λεγόμενες «λειτουργικές δαπάνες» που μπορούν να περιορίσουν το ποσοστό του κέρδους τους. Γι' αυτό και η ΕΕ δηλώνει «ουδετερότητα», αφού δεν την απασχολεί αν η πλειοψηφία των μετοχών θα ανήκει στο κράτος ή σε ιδιωτικό όμιλο.

Οι εργαζόμενοι δεν θα πρέπει να εγκλωβιστούν για άλλη μια φορά στην λογική του μικρότερου κακού. Και οι δύο προτάσεις αποτελούν εναλλακτικές μορφές της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού, αποτελούν δύο όψεις του ίδιου αντιλαϊκού νομίσματος. 

Ο ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΥΛΟΒΑΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ                                          

     Η κριτική που κάνουμε στην πλειοψηφία της ομοσπονδίας είναι από την σκοπιά των συμφερόντων των εργαζομένων, από την σκοπιά της προάσπισης του νερού πραγματικά ως κοινωνικό αγαθό, είναι κριτική που αναδεικνύει την ανάγκη για κοινή συμπόρευση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους που σήμερα πλήττονται από την ίδια πολιτική, είναι κριτική που αναδεικνύει τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων και αν αυτές οι αιτίες αποκαλύπτονται ή σκόπιμα συσκοτίζονται.

     Λέμε ξεκάθαρα ότι δεν μπορούν και δεν θέλουν να οργανώσουν τον κλάδο σε αγωνιστική κατεύθυνση και το εννοούμε!

Ø  Όλο το προηγούμενο διάστημα οι ίδιοι μας έλεγαν ότι δεν μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας κινητοποιήσεις χωρίς την ΕΔΕΥΑ δηλ. τους ίδιους τους εργοδότες που βέβαια τώρα όψιμα διαπιστώνουν ότι είναι απέναντί μας! Οι ίδιοι μας έλεγαν ότι αφού πετυχαίνουμε τους στόχους μας με τις επαφές δεν χρειάζεται να κάνουμε κινητοποιήσεις βάζοντας στον γύψο την όποια αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων.

Ø  Είναι μεγάλη η ευθύνη της πλειοψηφίας που όλο το προηγούμενο διάστημα συνέβαλε να περάσουν αντιλήψεις ότι μπορεί να κατοχυρωθεί το νερό ως κοινωνικό αγαθό μέσα από το σημερινό πλαίσιο διαχείρισης τις ΔΕΥΑ και την εφαρμογή των κοινοτικών οδηγιών. Στήριξε πρωτοβουλίες από τους ίδιους τους μηχανισμούς της Ε.Ε. που προωθεί την ιδιωτικοποίηση δίνοντας η ίδια έδαφος και στηρίζοντας ομάδες και κινήματα για δήθεν σωτηρία του νερού. Κινήματα που δεν αμφισβητούν την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματική δράση με γνώμονα το κέρδος τα οποία είναι μοχλοί για την παραπέρα εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση, διότι αν το νερό όπως και τα υπόλοιπα αγαθά δεν ήταν ανταποδοτικά δεν θα υπήρχε και επενδυτικό ενδιαφέρον!.

Ø  Με τις θέσεις που πήρε η ομοσπονδία σε σχέση με τον Ν.4483/17 για τις αλλαγές που πέρασαν στις ΔΕΥΑ, τον Ν. 1069/80 και τους ΟΤΑ, έγινε πολύτιμο δεκανίκι του Υπουργείου και της Κυβέρνησης και πολύ «βολικοί συμπαραστάτες» για να προωθήσουν μέσα από αυτό το νομοσχέδιο γενικότερες αντιδραστικές ρυθμίσεις και διατάξεις που προσαρμόζουν ακόμα περισσότερο το πλαίσιο λειτουργίας των ΔΕΥΑ, των ΟΤΑ και Περιφερειών, γενικά της Τοπικής Διοίκησης με τις νέες ανάγκες του «Αστικού κράτους».

Ø  Το Γενάρη του 2018 που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε νόμο που χτυπά το απεργιακό δικαίωμα, η πλειοψηφία κράτησε την ίδια προδοτική στάση με τη ΓΣΕΕ, αρνήθηκε να αντιδράσει και να κηρύξει οποιαδήποτε κινητοποίηση. Πριν από αυτό είχε βάλει στο συρτάρι το Αγωνιστικό Κάλεσμα που της υποβάλλαμε και υπέγραψαν 530 Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Σωματεία  για οργάνωση της πάλης στο μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων, με πλαίσιο την ανάκτηση των απωλειών, την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, τη διεκδίκηση της ικανοποίησης όλων των σύγχρονων αναγκών.

Ø  Δεν οργάνωσαν ούτε έναν αγώνα τα τελευταία χρόνια στον κλάδο που οι εργαζόμενοι έχουν δεχθεί μεγάλη επίθεση στα δικαιώματά τους. Δεν αντιπάλεψαν την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, την μετατροπή των ΔΕΥΑ σε εργολαβικές επιχειρήσεις, την έλλειψη ουσιαστικών μέτρων ασφάλειας και υγιεινής.

Ø  Οι δυνάμεις που απαρτίζουν την πλειοψηφία της στήριξαν και στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα, την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα των ΔΕΥΑ. Είναι υπέρμαχοι της στρατηγικής της ΕΕ για το νερό, της πολιτικής του Καλλικράτη στους Δήμους. Συμφώνησαν με την λογική της «Κοινωνικής συναίνεσης» και της υποταγής στον ρεαλισμό της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, τάχθηκαν δηλαδή με την γραμμή του εργοδοτικού – κυβερνητικού  συνδικαλισμού. Με αυτή τη γραμμή καθόρισαν τη στάση τους σε όλη την διάρκεια πριν και κατά την διάρκεια  της κρίσης.

         Συναδέλφισσες – συνάφελφοι,

         Το Ε.Α.Μ. πάλεψε όλο το προηγούμενο διάστημα μέσα από τον αρνητικό συσχετισμό στην διοίκηση της ομοσπονδίας, να προβάλει το κύριο στους εργαζόμενους:  την ανάγκη για ανασύνταξη και οργάνωση του κλάδου σε αγωνιστική κατεύθυνση.   

         Πρωτοστάτησε για να αποκαλυφθούν και παρεμποδιστούν τα αντιλαϊκά μέτρα, να οργανωθούν η αντίσταση, οι αγώνες, η λαϊκή αντεπίθεση, να αναδειχθούν  οι πραγματικές αιτίες  των προβλημάτων που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι, να αποκαλύψει τις εξελίξεις σχετικά με την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού. Βοήθησε να  κατανοηθεί ο πραγματικός ρόλος των δομών του Κράτους σε τοπικό επίπεδο, οι Περιφέρειες, οι Δήμοι και οι επιχειρήσεις τους όπως είναι και οι ΔΕΥΑ στην προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, γενικότερα στην άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Αποκαλύψαμε τον ρόλο που παίζουν οι Δημοτικές και Περιφερειακές αρχές, ως «ντίλερ» στο ξεπούλημα δημόσιου πλούτου και στα πάρε-δώσε με Αμερικάνους και Νατοϊκούς, ενισχύοντας την κυβερνητική πολιτική, που γεμίζει τη χώρα ΝΑΤΟικές βάσεις - ορμητήρια πολέμου, που εμπλέκει τη χώρα στους σχεδιασμούς και τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών, που εκθέτει τον ελληνικό και τους γειτονικούς λαούς σε μεγάλους κινδύνους, που την κάνει μαγνήτη πιθανών επεμβάσεων.

         Οι δυνάμεις μας, μαζί με τις υπόλοιπες δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, παλεύουν για να γίνουν τα σωματεία πραγματικά κάστρα αγώνα και όπλο στα χέρια μας. Παλεύουν για την πραγματική αναγέννηση του κινήματος.

       Η υπόσχεση που δίνουμε σήμερα είναι ότι με συνέπεια θα αξιοποιήσουμε κάθε ψήφο αντιπροσώπου, κάθε έδρα στη διοίκηση της Ομοσπονδίας για να δυναμώσει η οργάνωση μας:

v  Για να είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων μέσα από μαζικές διαδικασίες και γενικές συνελεύσεις, να φτάσει ακόμα πιο πλατιά η γραμμή της αγωνιστικής διεκδίκησης για τη ζωή που μας αξίζει.

v  Να δυναμώσει η προσπάθεια για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων του κλάδου ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης, Ε.Ε. και εργοδοσίας. Κόντρα στα νέα και παλιά μέτρα που χτυπούν τις εργασιακές σχέσεις, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

v  Για να μην περάσει η προσπάθεια εργοδοσίας και κυβέρνησης να βάλει στο γύψο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να μετατρέψει τα σωματεία σε παραρτήματα των εργοδοτών. Να σπάσει το απόστημα του σάπιου συνδικαλισμού, που διώχνει τους εργαζόμενους από την οργάνωση και τη συμμετοχή στους αγώνες για τη ζωή τους.

Μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση, να βγάλουμε το κίνημά μας από την αναξιοπιστία που οδηγεί σε απομάκρυνση των εργαζομένων

         Δίνουμε το χέρι σε κάθε αγωνιστή συνδικαλιστή. Καλούμε όλους εσάς να αξιοποιήσετε την πλούσια πείρα που έχετε συγκεντρώσει όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρουμε ότι με αρκετούς δεν συμφωνούμε σε όλα. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν επιφυλάξεις και παρατηρήσεις, δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Ο καθένας μας όμως αντιλαμβάνεται την ανάγκη σήμερα να βαδίσουμε σε διαφορετικό δρόμο, να «χτιστούν» συνδικάτα που θα πρωτοστατούν στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων χωρίς να λογαριάζουν κόπους και θυσίες που δεν θα είναι «δεκανίκια» στα χέρια της εργοδοσίας.

         Σας καλούμε να στηρίξετε την προσπάθεια για την ανατροπή της κατάστασης.

v  Θέλουμε Ομοσπονδία που να είναι αγωνιστικά μπροστά σε κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα, όχι ξεκομμένα αλλά να αναδεικνύει το νήμα που τα συνδέει. Να οργανώνει τον αγώνα για τα δικαιώματά μας, τους μισθούς, να παλεύει για να έχουν όλοι σταθερή και πλήρη δουλειά, με δικαιώματα.

v  Να διεκδικεί με τους εργαζόμενους μπροστά, συμμέτοχους και όχι πίσω από κλειστές πόρτες των υπουργείων. Να κάνει υπόθεση αγώνα ολόκληρου του κλάδου την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με στόχο την βελτίωση των όρων εργασίας και την ανάκτηση των απωλειών.  Να μην αρκείται στο να υπογράφει κάθε φορά την «διαιώνιση» των απωλειών μας.

v  Ομοσπονδία που να μην πανηγυρίζει με «ξεροκόμματα», να μην κάνει τον «κινέζο" στην εντατικοποίηση της δουλειάς, την διάλυση των εργασιακών σχέσεων, το ξεπούλημα των υπηρεσιών, την προσπάθεια για παραπέρα ιδιωτικοποίηση του νερού.

v  Ομοσπονδία που να μη στηρίζει τις κυβερνήσεις και κόμματα που καταστρέφουν τη ζωή, την δική μας και των παιδιών μας. Να μην υιοθετεί συνθήματα του αντιπάλου, των μεγαλοεργοδοτών όπως είναι η ανταγωνιστικότητα και η αντοχή της οικονομίας. Να μην προσαρμόζει τις διεκδικήσεις της στην λογική του «εφικτού» καπιταλιστικής οικονομίας, να μην μπολιάζει την συνείδηση των εργαζομένων την λογική του μικρότερου κακού, που κάθε φορά οδηγεί σε μεγαλύτερο κακό.

v  Για να είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων μέσα από μαζικές διαδικασίες και γενικές συνελεύσεις, να φτάσει ακόμα πιο πλατιά η γραμμή της αγωνιστικής διεκδίκησης για τη ζωή που μας αξίζει, να ζωντανέψουν οι χώροι δουλειάς, Να διεκδικήσουμε όσα μας έχουν κλέψει, όσα μας έχουν στερήσει.  Να δυναμώσουμε την πάλη για όσα έχουμε ανάγκη εμείς και οι οικογένειες μας, την πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας..

Αγώνας με προοπτική..

       Σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις, παραγωγικές, επιστημονικές και τεχνολογικές, για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των εργαζομένων, για μια φιλολαϊκή ανάπτυξη. Υπάρχει τεράστιος συσσωρευμένος πλούτος, όμως αυτός είναι συγκεντρωμένος σε μια χούφτα επιχειρηματικών ομίλων. Η λύση βρίσκεται σε ένα κίνημα που παλεύει για να δυναμώσει ο ενιαίος αγώνας, η συμμαχία εργατοϋπαλλήλων, φτωχών αγροτών, μικροεπαγγελματιών, γυναικών, κάθε νέου και νέας, ώστε όλοι μαζί να εμποδίσουμε, να τους σταματήσουμε, να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική.

Διεκδικούμε  μαζικά , ανυποχώρητα, οργανωμένα:

Ø  Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα τεράστια κενά στις ΔΕΥΑ. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με δικαιώματα και μισθούς, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες. Να επανέλθουν τώρα πλήρως οι συλλογικές συμβάσεις.

Ø  Φθηνό, με επάρκεια και  υγιεινό νερό για το λαό. Να καταργηθεί η ανταποδοτικότητα και τα χαράτσια, το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Καμιά διακοπή νερού σε ευπαθείς κοινωνικές  ομάδες.

Ø  Έξω κάθε  επιχειρηματική δράση  από τις  ΔΕΥΑ και τους Δήμους. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου, της κοινοτικής οδηγίας για το νερό. Αποκλειστικά κρατική διαχείριση των υδάτινων πόρων που θα αφορά την έρευνα, την προστασία και την διασφάλιση υδατικής επάρκειας σε κάθε διαμέρισμα.

Ø   Πλήρη κρατική χρηματοδότηση όλων των υπηρεσιών της Τοπικής Διοίκησης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Άμεση υλοποίηση αναγκαίων τεχνικών έργων χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης.

Να δυναμώσουμε τους αγώνες μας  - Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!

Ψηφίζουμε

ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ