ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ & ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

   Συναδέλφισες, συνάδελφοι,

  Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ψήφισε την περασμένη Τρίτη 27 Σεπτέμβρη στη Βουλή με την διαδικασία του επείγοντος, το πολυνομοσχέδιο με τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα στο οποίο περιλαμβάνεται πέρα των άλλων και η εκχώρηση των ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ στο υπερ-ταμείο ιδιωτικοποιήσεων.

  Η εξέλιξη αυτή δεν ήρθε ούτε ως «κεραυνός εν αιθρία» ούτε είναι άλλη μια οπισθοχώρηση της Κυβέρνησης. Είναι δέσμευση του Τρίτου Μνημονίου που ψήφισαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και προστίθεται στο ήδη αντιδραστικό πλαίσιο διαχείρισης των υδάτινων πόρων και την λειτουργία των υπηρεσιών ύδρευσης – αποχέτευσης (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ) με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια που όλοι τους υπερασπίζονται. Περιλαμβάνεται στο στρατηγικό σχέδιο του κεφαλαίου για περεταίρω «αξιοποίηση» των υποδομών που μοναδικό στόχο έχουν την ανάκαμψη της κερδοφορίας του, ενώ επιταχύνει ακόμα περισσότερο την εμπορευματοποίηση – Ιδιωτικοποίηση του νερού και μάλιστα με «άλμα» προς την πλήρη Ιδιωτικοποίηση.

  Είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση και σε αυτό το τομέα κάνει την «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό του κεφαλαίου, παρά τις διαβεβαιώσεις και τις κορώνες  το προηγούμενο διάστημα περί διαφύλαξης και υπεράσπισης του Δημόσιου χαρακτήρα του νερού, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά ότι αυτή τη στιγμή είναι η κατάλληλη κυβέρνηση για το κεφάλαιο.

  Οι εξελίξεις αυτές μας βάζουν όλους μπροστά σε νέα καθήκοντα και ευθύνες, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις δυσμενείς επιπτώσεις που είναι μπροστά μας και στον χώρο των ΔΕΥΑ που δεν θα μείνουν απ’ έξω από τις αντιδραστικές πολιτικές που προωθούνται. Αντίθετα θα προστεθούν στην πολιτική απαξίωσης και διάλυσης των υπηρεσιών των ΔΕΥΑ που ήδη βιώνουμε καθημερινά, με την συνεχή επιδείνωση των συνθηκών εργασίας, την  ανεπάρκεια και υποβάθμιση των υπηρεσιών και την εκχώρηση τους σε ιδιώτες - εργολάβους, την  εντατικοποίηση της εργασίας εξαιτίας και της έλλειψης απαραίτητου μόνιμου προσωπικού, την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων ασφάλειας, την επέκταση ελαστικών σχέσεων εργασίας με εργαζόμενους αναλώσιμους είτε μέσω των 5-μηνων, 8-μηνων είτε μέσω της κακοπληρωσιάς από τις εργολαβικές εταιρείες που έχουν αναλάβει να λειτουργήσουν επί της ουσίας τις υπηρεσίες των ΔΕΥΑ.

  Η πλειοψηφία της ομοσπονδίας αποδεικνύεται για άλλη μια φορά κατώτερη των περιστάσεων και μπροστά στις νέες εξελίξεις. Δεν προετοιμάζει όπως οφείλει τους εργαζόμενους στον κλάδο για σκληρή σύγκρουση με αυτή τη πολιτική, σε συμμαχία με τους εργαζόμενους στην ΕΥΔΑΠ και  ΕΥΑΘ και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα που πλήττονται ταυτόχρονα, αλλά αντίθετα και αυτήν εδώ την ώρα εξακολουθεί να σπέρνει αυταπάτες ότι μπορεί να την «σκαπουλάρουμε» ως εργαζόμενοι των ΔΕΥΑ, χωρίς αγώνες, χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία και οργάνωση.

  Γι αυτό και δεν υπάρχει ούτε μία λέξη στις τελευταίες της ανακοινώσεις για αγωνιστικές κινητοποιήσεις, ενόψει και των τελευταίων εξελίξεων. Αντίθετα προτείνει να εξαντλήσουμε την όποια αντίδρασή μας ως κλάδος στο άνοιγμα νέου διάλογου με την κοινωνία και προτρέπει να διαμαρτυρηθούμε μέσω ιστοσελίδας για να μην ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο! Λες και η υπόθεση προάσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων και της διαφύλαξης του νερού από την πλήρη ιδιωτικοποίηση είναι απλά θέμα διαλόγου ή ψήφου διαμαρτυρίας και όχι αγωνιστικής οργάνωσης του κλάδου σε τροχιά σύγκρουσης με τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων.

  Δεν μας λέει όμως τι διάλογο πρέπει να ανοίξουμε με την κοινωνία δηλαδή με το λαό και τι να του πούμε. Μήπως να προασπιστούμε το σημερινό πλαίσιο διαχείρισης που οδηγεί στην ολοένα και μεγαλύτερη λειτουργία των επιχειρήσεων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και την ιδιωτικοποίηση από την πίσω πόρτα; Να προασπίσουμε, την ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών, τους αμέτρητους φόρους και τον ΦΠΑ που έχουν φορτώσει τους λογαριασμούς ύδρευσης που όλο και περισσότερα νοικοκυριά αδυνατούν πλέον να πληρώσουν; Να προασπίσουμε το νέο χαράτσι που επιβάλλεται σε εναρμόνιση με την οδηγία 2000/60/ΕΚ, την ευρωενωσιακή δηλ. νομοθεσία της εμπορευματοποίησης του νερού που υπερασπίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια με σθένος;

  Εμείς λέμε ότι για να γίνει ο λαός σύμμαχός μας στην υπόθεση προάσπισης του νερού ως κοινωνικό αγαθό, πρέπει να του μιλήσουμε καθαρά για τις πραγματικές αιτίες που δημιουργούν τα προβλήματα, ότι το νερό είναι ακριβό διότι το διαχειρίζονται ως εμπόρευμα, ότι η ιδιωτικοποίηση πάει χέρι – χέρι με την ανταποδοτικότητα, γιατί αν δεν ήταν το νερό ανταποδοτικό και δεν προέκυπταν κέρδη δεν θα ενδιαφερόντουσαν οι επενδυτές.  Για το γεγονός ότι βάζουμε το χέρι όλο και πιο βαθειά στην τσέπη για υπηρεσίες που υποβαθμίζονται καθημερινά εξαιτίας των προβλημάτων που δημιουργεί σκόπιμα η πολιτική απαξίωσης, παρ’ όλη την σκληρή προσπάθεια που κάνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις χωρίς τα στοιχειώδη μέσα. Πρέπει να προβάλουμε ξεκάθαρα την ανάγκη κοινού μετώπου την δημιουργία κοινωνικής συμμαχίας με όρους ρήξης και ανατροπής, ενάντια στο σύνολο της πολιτικής εμπορευματοποίησης με το σημερινό πλαίσιο διαχείρισης και όχι αποσπασματικά.

  Διότι έρχονται οι ίδιες οι εξελίξεις να επιβεβαιώσουν ότι ούτε αποφάσεις του ΣΤΕ, ούτε δημοψηφίσματα τύπου Θεσσαλονίκης, ούτε η συλλογή 2 εκατομμυρίων υπογραφών στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούν να σταματήσουν την παραπέρα Ιδιωτικοποίηση του νερού όπως καλλιεργούσε  όλο το προηγούμενο διάστημα η ΠΟΕ, καθησυχάζοντας στην ουσία τους εργαζόμενους. Αντίθετα όλες αυτές οι αποφάσεις και πρωτοβουλίες οι οποίες προπαγανδίστηκαν με διάφορους τρόπους και από το ίδιο το σύστημα, όπως για παράδειγμα η «κίνηση 136» που βρέθηκε τελικά να υποστηρίζεται από το ίδρυμα «Μπιλ Γκέιτς»  και Αμερικάνους επενδυτές, συνέβαλλαν αποφασιστικά στον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων από τις πραγματικές επιδιώξεις του κεφαλαίου και των ομίλων, μη βοηθώντας τους να βγάλουν σωστά συμπεράσματα, να μην  κατανοήσουν τις πραγματικές αιτίες των ιδιωτικοποιήσεων και της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών και του ξεπουλήματος της Δημόσιας περιουσίας όπως το νερό. Ότι είναι οι ίδιες οι ανάγκες του κεφαλαίου προκειμένου να βρουν διέξοδο λιμνάζοντα κεφάλαια τα οποία δεν μπορούν να επενδυθούν αλλού και να αποφέρουν κέρδη, που επιβάλουν επενδύσεις κυρίως σε τομείς ανταποδοτικού χαρακτήρα όπως το νερό, αλλά και σε αγαθά όπως είναι η Υγεία και Παιδεία, που είναι σίγουρες επενδύσεις γιατί αφορούν βασικές, ζωτικές ανάγκες του ανθρώπου. Ότι είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας που υπερασπίζεται επί της ουσίας και η πλειοψηφία της ομοσπονδίας.

  Γι αυτό λέμε και θα το λέμε συνέχεια, ότι η “δια-παραταξιακή” πλειοψηφία της ομοσπονδίας μας ούτε θέλει ούτε μπορεί να σηκώσει το βάρος της οργάνωσης του κλάδου σε αγωνιστική κατεύθυνση και την δημιουργία συμμαχιών που είναι απαραίτητη για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις απόκρουσης αυτής της πολιτικής, την διεκδίκηση των απωλειών μας και όσων καθημερινά μας στερούν, να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματική ευημερία του λαού.

  Γι αυτό το λόγο κρατάει στο συρτάρι της και δεν παίρνει ακόμα θέση, στην πρόταση που υποβάλαμε ως Ε.Α.Μ. στο τελευταίο Δ.Σ. στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή το Αγωνιστικό Κάλεσμα Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Σωματείων  για οργάνωση της πάλης στο μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων, με πλαίσιο την ανάκτηση των απωλειών, την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, τη διεκδίκηση της ικανοποίησης όλων των σύγχρονων αναγκών, προκειμένου παρά τις επιμέρους διαφωνίες και επιφυλάξεις να βρεθεί ένας κοινός τόπος, ώστε να σημάνει επιτέλους η αρχή για οργάνωση και αντεπίθεση της εργατικής τάξης μπροστά και στις νέες ανατροπές που ετοιμάζουν το επόμενο διάστημα στα Εργασιακά. Γι αυτό καλλιεργεί συστηματικά και μπολιάζει στην συνείδηση των εργαζομένων εφησυχασμό και αυταπάτες για λύσεις από τα πάνω χωρίς τη δική τους συμμετοχή, συντασσόμενη για ακόμα μια φορά με την γραμμή της ΓΣΕΕ η οποία σιγοντάρει την Κυβέρνηση στην προσπάθεια εξαπάτησης των εργαζομένων συμμετέχοντας για μια ακόμα φορά σ’ ένα στημένο παιχνίδι.

   Το Ε.Α.Μ. καλεί τα σωματεία, τους εργαζόμενους να μη σκύψουν το κεφάλι μπροστά στην νέα επίθεση που ετοιμάζουν με αιχμή τα εργασιακά και το νέο κύμα μέτρων που έρχεται. Να βγούμε στο προσκήνιο επιθετικά, να υπερασπίσουμε τα συμφέροντα μας, της συντριπτικής λαϊκής πλειοψηφίας που υποφέρει. Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις που έχουν ξεκινήσει οι εργαζόμενοι σε ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ αντιδρώντας στο πολυνομοσχέδιο και την ένταξη των Οργανισμών τους στο υπερταμείο. Έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο αγώνα. Για να έχει αποτέλεσμα χρειάζεται καλή οργάνωση, μαζική συμμετοχή, ξεκάθαρο πλαίσιο πάλης με ταξικό προσανατολισμό, επιμονή, υπομονή και πάνω από όλα αγωνιστική διάθεση.

  Προτάσσουμε την ανάγκη κοινής συμπόρευσης με πλαίσιο διεκδίκησης τέτοιο που μπορεί να συσπειρώσει και την πλειοψηφία του λαού στα δίκαια αιτήματά μας και καλούμε όλους τους εργαζόμενους σε κοινό αγώνα συνολικά κατά της ιδιωτικοποίησης –εμπορευματοποίησης του νερού, ανοίγοντας μέτωπο με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, βάζοντας ως στόχο την πραγματική φιλολαϊκή διαχείριση του ως κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Ε.Α.Μ. - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ  2016

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ «ΥΠΕΡ-ΤΑΜΕΙΟ» ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

 Κινητοποίηση στη Βουλή πραγματοποίησαν το μεσημέρι της Δευτέρας οι εργαζόμενοι της ΕΥΔΑΠ αντιδρώντας στο νέο πολυνομοσχέδιο που προβλέπει την ένταξη της εταιρείας στο «υπερ-ταμείο» ιδιωτικοποιήσεων.

  Αντιπροσωπεία τους κατέθεσε το ψήφισμά τους σε όλα τα κόμματα της Βουλής, πλην της Χρυσής Αυγής.

 Νωρίτερα το πρωί συγκεντρώθηκαν έξω από το κτίριο της ΕΥΔΑΠ στα Ιλίσια, όπου οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ανάρτησαν πανό που αναγράφει: 
«Νερό φθηνό για όλο το λαό. ΕΥΔΑΠ λαϊκή περιουσία. Όχι στην ιδιωτικοποίηση».

 Στο πλευρό των εργαζομένων παραβρέθηκε ο δήμαρχος Καισαριανής, Ηλίας Σταμέλος, η Λαϊκή Επιτροπή Ζωγράφου, ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Ζωγράφου και το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Ζωγράφου.

 Οι εργαζόμενοι πραγματοποιούν τρίωρες στάσεις εργασίας (12 μ.-3 μ.μ. και 3 μ.μ.-6 μ.μ.). Την Τρίτη 27 Σεπτέμβρη, μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, οι κινητοποιήσεις κλιμακώνονται με 24ωρη απεργία και νέα συγκέντρωση στις 6 μ.μ. στο Σύνταγμα.

 Το πρόγραμμα κινητοποιήσεων αποφασίστηκε με ομόφωνες αποφάσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ (ΟΜΕ ΕΥΔΑΠ) και ύστερα από προτάσεις που κατέθεσαν οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

 Σε τρίωρη στάση εργασίας, από τις 11.30 το πρωί έως τις 2.30 μετά το μεσημέρι, προχώρησαν σήμερα και οι εργαζόμενοι στην Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ ΑΕ). Στα πλαίσια της στάσης εργασίας οι εργαζόμενοι αποφάσισαν την πραγματοποίηση  24ωρης απεργίας αύριο Τρίτη.

 Από την πλευρά τους οι ταξικές δυνάμεις στον ΟΑΣΘ κάλεσαν τους εργαζόμενους σε μαζική συμμετοχή στο αυριανό συλλαλητήριο της Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στις 6.30 μ.μ στο Άγαλμα Βενιζέλου.

 Σημειώνεται ότι αύριο η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ καλεί σε συλλαλητήριο, στις 6.30 μ.μ., στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Όπως σημειώνει σε ανακοίνωση, «σήμερα έρχεται ένα νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων. Όλα τα βασικά αγαθά, όπως είναι το νερό στην περίπτωση της ΕΥΑΘ, παραδίδονται ολοκληρωτικά στα μονοπώλια από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τα κόμματα που υπερασπίζονται την ΕΕ. Να απαντήσουμε με ένα μεγάλο ΟΧΙ στις νέες ιδιωτικοποιήσεις. 
 Να οργανώσουμε τον αγώνα και να απαντήσουμε με διεκδικητικό πνεύμα σε αυτά που μας ετοιμάζουν, να μη δεχτούμε να ζούμε με τα ελάχιστα και την ίδια ώρα να προστατεύονται και να πολλαπλασιάζονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων».

 Κινητοποιήσεις διοργανώνει αύριο το ΠΑΜΕ και σε Κοζάνη και Πτολεμαΐδα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΑΜΕ ΕΥΔΑΠ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ ΣΤΟ ΥΠΕΡ ΤΑΜΕΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

Συναδέλφισσες- Συνάδελφοι

Η ένταξη της ΕΥΔΑΠ στο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.

Περιλαμβάνεται στο στρατηγικό σχέδιο του κεφαλαίου για «αξιοποίηση» των υποδομών που μοναδικό στόχο έχουν την ανάκαμψη της κερδοφορίας του.

Σ΄αυτή την κατεύθυνση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου υλοποιούν κατά γράμμα όλες τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ.

 Η ιδιωτικοποίηση του νερού είναι και αυτή απαίτηση του κεφαλαίου.

Οι σημερινές ραγδαίες εξελίξεις έχουν δρομολογηθεί αρκετά χρόνια πριν τη κρίση .Σχέδιο που ξεκινά από τη δεκαετία του ’90 με το σπάσιμο της ΕΥΔΑΠ στα δύο και την πώληση του 39% του κερδοφόρου κομματιού σε ιδιώτες, με την εισαγωγή της στο χρηματιστήριο.

Συνεχίστηκε με τη σαλαμοποίηση της, αφήνοντας το προσωπικό χωρίς προσλήψεις για πάνω από μια δεκαετία και δίνοντας αντικείμενα του έργου της σε εργολάβους και εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων οι οποίοι δουλεύουν με βαθιά εκμεταλλευτικές σχέσεις.

Προχώρησε με μια σειρά παρεμβάσεις που ήταν προπομπός της ιδιωτικοποίησης όπως η αλλαγή άρθρων του καταστατικού της ΕΥΔΑΠ ΑΕ για να μην έχουν νομικά εμπόδια , η αποπληρωμή άνω των 400 εκατομμυρίων ληξιπρόθεσμων χρεών από δήμους και κεντρική διοίκηση προς την ΕΥΔΑΠ που λίμναζαν δεκαετίες(ώστε να δοθεί και προίκα στον ιδιώτη), η «επίλυση»  με τον τρόπο που έγινε των εργατικών διαφορών ώστε να παραδοθεί καθαρή νομικών «μπελάδων», ακόμα και η νέα ΚΥΑ για το νερό που βάζει «χαράτσι» στα λαϊκά νοικοκυριά βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση.

Για την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης του νερού οι κυβερνήσεις (όποιες κι αν είναι) ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έχουν σύμμαχο τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που καθησυχάζουν με την τακτική τους τούς εργαζόμενους, γιατί θέλουν παροπλισμένο και υποταγμένο το συνδικαλιστικό κίνημα.  

Ευθύνες έχει ο κυβερνητικός συνδικαλισμός ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ που έβαλε πλάτη, φτάνοντας στο σημείο να προτρέπει τους εργαζόμενους να αγοράσουν μετοχές (συμφώνησε μάλιστα και με την διοίκηση ώστε να δίνει άτοκο δάνειο για την αγορά τους), καθησύχαζε όλα αυτά τα χρόνια πως τελικά εμείς με κάποιον τρόπο θα εξαιρεθούμε και αρνήθηκαν την στήριξη και εγγραφή στα σωματεία όλων των εργαζομένων με διαφορετικές σχέσεις εργασίας.

Συναδέλφισσες-Συνάδελφοι

Η ένταξη της ΕΥΔΑΠ στο υπερταμείο δεν είναι άλλη μια φάση προς την ιδιωτικοποίηση. Είναι 100% ιδιωτικοποίηση μιας και όπως περιγράφεται στο ποιος είναι ο «ειδικός σκοπός» του στο άρθρο 185 παρ.1: «Η Εταιρία διαχειρίζεται και αξιοποιεί τα περιουσιακά της στοιχεία προκειμένου να: α) συνεισφέρει πόρους για την υλοποίηση της επενδυτικής πολιτικής της χώρας και για την πραγματοποίηση επενδύσεων που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και β) συμβάλλει στην απομείωση των οικονομικών υποχρεώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας σύμφωνα με τον Νόμο 4336/2015 (Α’ 94).  Και όλα τους τα στοιχεία αλλά και οι θυγατρικές τους  μεταβιβάζονται στο Υπερ-ταμείο που όπως αναφέρεται στο άρθρο 184 παρ.4 «δεν ανήκει στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός εκάστοτε ορίζεται»

Η απάντηση μας πρέπει να δοθεί δυναμικά, αποφασιστικά

ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ τα τετελεσμένα, ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ την πολιτική που συντρίβει τη ζωή μας.

ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΣΟΥΜΕ τις ανάγκες μας στις αξιώσεις του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους στην ΕΥΔΑΠ να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις που έχουμε μπροστά μας.

Η μάχη πρώτα και κύρια θα δοθεί στο περιεχόμενο των κινητοποιήσεων .Σε γραμμή σύγκρουσης  με το σύνολο αυτής της πολιτικής. Αλλιώς οι αγώνες δε θα έχουν προοπτική.  

·         Χρειάζεται κοινή πάλη ενάντια στα αντεργατικά μέτρα και στα προβλήματα που δημιουργούν οι αντιλαϊκοί νόμοι.

·        Χρειάζεται συμπόρευση κατ’ αρχήν του κλάδου του νερού, μα και των άλλων εταιρειών που μπαίνουν στο υπερταμείο ενιαία γιατί ενιαία είναι η επίθεση.

·        Συμπόρευση με τα σωματεία, εργατικά κέντρα και ομοσπονδίες που μας έχουν απευθύνει κάλεσμα κοινής δράσης ενάντια στο σύνολο της αντεργατικής πολιτικής.

·         Με γραμμή σύγκρουσης σε ταξική κατεύθυνση ενάντια στην πολιτική που ξεπουλάει υποδομές, που χτυπάει μισθούς και δικαιώματα.

Συναδέλφισσες-Συνάδελφοι

Έχουμε μπροστά μας ένα δύσκολο αγώνα.

Για να έχει αποτέλεσμα χρειάζεται ψυχραιμία, καλή οργάνωση, μαζική συμμετοχή, ξεκάθαρο πλαίσιο πάλης, επιμονή, υπομονή και πάνω από όλα αγωνιστική διάθεση.

Στηρίζουμε τον αγώνα κατά  της ένταξης της ΕΥΔΑΠ στο υπερταμείο και κατά κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης του νερού.

Στηρίζουμε και συμμετέχουμε σε όλες τις κινητοποιήσεις και την κλιμάκωση τους που έχουν εξαγγελθεί (αφού άλλωστε αυτή ήταν η πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στην ΟΜΕ-ΕΥΔΑΠ).

Θέλουμε νερό φθηνό, ελεγμένο, ποιοτικό για τα λαϊκά στρώματα.

Δωρεάν για τα θύματα αυτής της πολιτικής (ανέργους, χαμηλοσυνταξιούχους, ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες).

Για πλήρη σταθερή εργασία για όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο με ισότητα αμοιβών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Για κατάργηση όλου του αντιλαϊκού νομοθετικού πλαισίου.

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΙΓΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΑ ΤΟΥ ΥΠΕΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Εισαγωγή

Στις 17 /8/2016 το Υπουργείο Περιβάλλοντος έδωσε για διαβούλευση το σχέδιο ΚΥΑ με θέμα: «Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του».

Η διαδικασία της ανάρτησης για διαβούλευση μόνο το δημοκρατικό και δημόσιο διάλογο δεν ενθαρρύνει αφού η καταγραφή των όποιων απόψεων ή προτάσεων δεν αποτελεί υλικό για δημόσια συζήτηση και αντιπαράθεση αλλά στην καλλίτερη περίπτωση αντικείμενο επεξεργασίας υπηρεσιακών παραγόντων. Με αυτή την έννοια, δεν είναι δυνατόν να περνάνε κορυφαίας σημασίας θέματα όπως η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ  και στην ουσία η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του νερού χωρίς ουσιαστικό διάλογο με επιστημονικούς, κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς φορείς σχετικούς με το νερό.

Επιστημονικά και τεχνικά θέματα που έχουν σχέση με το ερευνητικό αντικείμενο του ΙΓΜΕ (όπως και το λατομικό ) θα έπρεπε να γνωστοποιούνται τόσο στο Ινστιτούτο (σαν φορέα) όσο και στις συλλογικότητες (Συνδικάτο, ΟΜΕ κα) πριν κυκλοφορήσουν οπότε η όποια πολιτική ή και επιστημονική ένσταση ή ακόμη και εναντίωση πολύ λίγο επηρεάζει την ουσιαστική διαβούλευση. Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ όφειλε να γνωρίζει ότι το ΙΓΜΕ μέσω της Δ/σης Υδρογεωλογίας είχε εκπονήσει σχετική μελέτη που αφορούσε κοστολόγηση των δραστηριοτήτων που αφορούν στο νερό της Κέρκυρας που αποτελεί μια χαρακτηριστική περίπτωση εκμετάλλευσης των υπόγειων νερών με πολλές και ανταγωνιστικές χρήσεις. Αν κρίνουμε από τους ορισμούς , αλλά και τη μεθοδολογία κοστολόγησης αμφιβάλλουμε αν έλαβαν οι αρμόδιοι υπόψη την σχετική μελέτη. 

Επειδή σαν Συνδικάτο έχουμε πάρει πρωτοβουλίες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση του νερού και ήμασταν σε συνεννόηση με τα σωματεία της ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και παράλληλα συμμετείχαμε σε κινήματα όπως το SAVEGREEKWATER πήραμε την πρωτοβουλία για τη διοργάνωση σχετικής συνέντευξης τύπου με την συμμετοχή όλων των σχετικών φορέων προκειμένου να οικοδομηθεί ένα ενιαίο μέτωπο πάλης.

 
Γενικά

Είναι προφανές ότι η τιμολόγηση του νερού δεν μπορεί να συμβάλλει, όπως ισχυρίζεται στην εισηγητική  έκθεση της ΚΥΑ, στην βελτίωση των υπηρεσιών που εμπλέκονται στην διαχείριση, προστασία και ανάπτυξη των υδατικών πόρων αφού και τις υπηρεσίες αυτές τις έχει διαλύσει η πολιτική της μέχρι σήμερα εφαρμογή της Οδηγίας και η εθνική εξειδίκευση της.

Εξάλλου η πρακτική από την μέχρι σήμερα εφαρμογή της Οδηγίας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κανένα περιβαλλοντικό πρόβλημα, που συνδέεται με την υποβάθμιση των νερών, δεν έχει επιλυθεί αλλά και η παραγωγική ανάπτυξη των υδατικών πόρων έχει εγκαταλειφθεί με πρόσχημα την αναφορά της οδηγίας, στο περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη που τελικά ούτε ανάπτυξη είναι ούτε περιβαλλοντικά συμβατή αλλά η όποια αναπτυξιακή δραστηριότητα γίνεται με αποκλειστικό γνώμονα τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Δεδομένου ότι η επίκληση της  υπάρχουσας Νομοθεσίας (Ν 3199. ΠΔ51/2007) από την Κυβέρνηση για την έκδοση ΚΥΑ τιμολόγησης του νερού δεν την απαλλάσσει των πολιτικών ευθυνών της για την υλοποίηση της Οδηγίας που σε ότι αφορά το Νερό (υπόγειο και επιφανειακό) στοχεύει στην εμπορευματοποίηση του και τελικά στην ιδιωτικοποίηση του. Επίσης δεν πρέπει να μας διαφεύγει, ότι στα πλαίσια του νέου μνημονίου τόσο η ΕΥΔΑΠ όσο και η ΕΥΑΘ βρίσκονται στο στόχαστρο της ιδιωτικοποίησης.

Δυστυχώς ότι δεν μπορεί να περάσει απευθείας με την άμεση ιδιωτικοποίηση, με πλάγιο τρόπο και μάλιστα με “περιβαλλοντικό περιτύλιγμα”,  με την θεσμοθέτηση της τιμολόγησης η ΕΕ αλλά και η Κυβέρνηση δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την πλήρη εμπορευματοποίηση όχι μόνον των υπηρεσιών ύδρευσης αλλά και του ίδιου του νερού της χώρας μας.

Στη λογική του “ο ρυπαίνων πληρώνει”  και “ο καταναλώνων πληρώνει ” επιβλήθηκε η πάγια πολιτική των πολυεθνικών εταιριών που στην λογική της αγοράς αναθέτουν την επίλυση οικολογικών και κοινωνικών θεμάτων με μια ρητορική που εν προκειμένω υπερασπίζεται την καλή κατάσταση των οικοσυστημάτων και των υδατικών αποθεμάτων. Έτσι με την Οδηγία  2000/60/ΕΚ, τέθηκε θέμα Ανάκτησης Πλήρους Κόστους για της Υπηρεσίες Ύδατος που θα περιλαμβάνει το Χρηματοοικονομικό κόστος, το Περιβαλλοντικό κόστος και το Κόστος Πόρου.

Το επιχείρημα ότι η αύξηση της τιμής του νερού θα οδηγήσει σε εξοικονόμηση και ορθολογική χρήση, αποτελεί πλήρη διαστρέβλωση της οικονομικής πραγματικότητας αφού ο έχων θα μπορεί άνετα να συνεχίσει να πληρώνει την υπερβολική κατανάλωση ενώ ο οικονομικά ασθενέστερος θα μετρά το νερό με το σταγονόμετρο, με αποτέλεσμα μέσα από αυτή την έμμεση φορολόγηση, να απειλείται το ανθρώπινο δικαίωμα για πρόσβαση σε νερό και υγιεινή, όπως αυτό ορίστηκε από τον ΟΗΕ και να φθάσουμε σε καταστάσεις όπως στην Βολιβία που φορολογείται ακόμη και η κατακράτηση του νερού της βροχής.

Ανάλυση των άρθρων της ΚΥΑ

Από το πεδίο εφαρμογής της ΚΥΑ γίνεται φανερό ότι η τιμολόγηση περιλαμβάνει κάθε παραγωγική δραστηριότητα που συνδέεται με το νερό και η εφαρμογή της θα πλήξει κύρια την αγροτική παραγωγή και ιδιαίτερα τους αγρότες τους εξυπηρετούμενους από ατομικές αρδευτικές γεωτρήσεις.

Από τους ορισμούς όπως περιγράφονται στην παρούσα ΚΥΑ έχουν τις ίδιες σκόπιμες ασάφειες που είχε και ο Ν. 3199 σε ότι αφορά τη ποιότητα του νερού με σκοπό την διευκόλυνση της πολιτικής ηγεσίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η αναφορά σε περιγραφικούς όρους όπως : «καλή κατάσταση επιφανειακών υδάτων», «καλή κατάσταση υπόγειων υδάτων», «καλή χημική κατάσταση επιφανειακών υδάτων», «καλή χημική κατάσταση υπόγειων υδάτων» η ποσοτικοποίηση και η εξειδίκευση των οποίων γίνεται με τρόπο που να καλύπτει κυβερνητικές ευθύνες.

Έτσι είναι και οι ορισμοί της ΚΥΑ που αναφέρονται :«ως  “Κοστολόγηση”, “Χρηματοοικονομικό κόστος ” ,“Περιβαλλοντικό κόστος”, “Κόστος πόρου”, “Περιβαλλοντικό τέλος”, “Ανάκτηση κόστους” ως το ποσοστό των συνολικών εσόδων (χρεώσεων προς τους χρήστες υπηρεσιών ύδατος) επί του συνολικού κόστους των υπηρεσιών ύδατος και τέλος στην “Τιμολόγηση” που ορίζεται ως η διαδικασία χρέωσης των υπηρεσιών ύδατος από πάροχο υπηρεσιών ύδατος σε άλλους φορείς ή απευθείας στον τελικό χρήστη με βάση την κοστολόγηση των υπηρεσιών ύδατος και την επιδιωκόμενη ανάκτηση κόστους»

Από την αποκωδικοποίηση των όρων της ΚΥΑ γίνεται  καθαρός ο στόχος για είσπραξη κάθε δημόσιας δαπάνης που έγινε ή θα γίνει, του λειτουργικού κόστους, αλλά και του περιβαλλοντικού τιμήματος προκειμένου με το κατάλληλο μίγμα τιμολογίου να προωθείται η πολιτική του επιλεγμένου αναπτυξιακού μοντέλου αλλά και η φοροεισπαρακτική πολιτική.

 Επισημαίνουμε παραδείγµατα της σκόπιμης ασάφειας:

στο  "Περιβαλλοντικό τέλος"  δεν διευκρινίζεται πως θα υπολογίζεται το περιβαλλοντικό τέλος. Σε ενδεχόµενη πτώση στάθµης υδροφόρου ορίζοντα, είναι δύσκολο να υπολογισθεί εάν οφείλεται σε υπεράντληση (από υπαιτιότητα του ιδιώτη) ή σε φυσικά αίτια, όπως είναι οι µετεωρολογικές συνθήκες είτε η κλιµατική αλλαγή.

Η «Ανάκτηση κόστους» υπεισέρχεται στην τιμολόγηση µε τρόπο που ενέχει τον κίνδυνο  ο τελικός χρήστης να κληθεί να πληρώσει για συνέπειες που οφείλονται σε φυσικά αίτια και όχι στον ίδιο το χρήστη με αποτέλεσμα να πρέπει να αντιμετωπίσει όχι μόνο τις επιπτώσεις των φυσικών αιτίων στις καλλιέργειές του, αλλά και την υπερτιμολόγηση, λόγω της διαδικασίας «ανάκτησης κόστους».

Τα «Συµπληρωµατικά µέτρα» όπως αναφέρονται στην ΚΥΑ, είναι δύσκολο να κοστολογηθούν, αφού είναι µεταβαλλόµενα εξαρτώμενα από το εκάστοτε ισχύον Σχέδιο Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταµών (ΛΑΠ). Το γεγονός λοιπόν ότι ένας περιοδικά μεταβαλλόμενος παράγοντας υπεισέρχεται στην τιμολόγηση, µπορεί να έχει ως συνέπεια ανασφάλεια σε όλο το σύστηµα της τιμολόγησης και απρόβλεπτες χρεώσεις.

Ο προσδιορισµός του  «Περιβαλλοντικού Κόστους» σε· επίπεδο Υδατικού Συστήµατος (ΥΣ) ή ανά οµάδα ΥΣ, δηλαδή σε τόσο µεγάλη κλίµακα, και όχι σε επίπεδο υδροφορέα, ενέχει τον κίνδυνο αδικίας.

Η αρμοδιότητα της τιμολόγησης θεωρητικά μόνο αποκεντρώνεται αφού ο προσδιορισμός του Κόστους Πόρου εγκρίνεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μετά από εισήγηση της οικείας  Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και αναπροσαρμόζεται σε ετήσια βάση, ανάλογα με τον βαθμό διαφοροποίησης του εκτιμώμενου κόστους των Συμπληρωματικών Μέτρων του Προγράμματος Μέτρων του εκάστοτε ισχύοντος Σχεδίου Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΛΑΠ),ενώ με την δυνατότητα αναπροσαρμογής δίνει το δικαίωμα συνεχούς χαρατσώματος.

Σε ότι αφορά τον εισπρακτικό μηχανισμό τον μεταφέρει στους ΟΤΑ (έναντι ενός ποσοστού 2.5%) προκειμένου να έχουν την μομφή του φοροεισπάκτορα, ενώ το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου ανά κυβικό μέτρο που αντιστοιχεί στους τελικούς χρήστες το καθορίζουν οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις. Από το ανωτέρω ποσό, το 2,5% παρακρατείται από τους παρόχους, για ίδιο λογαριασμό, με εξαίρεση τις πολυμετοχικές επιχειρήσεις ύδρευσης αποχέτευσης που είναι «εισηγμένες» στο χρηματιστήριο, όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, έναντι του κόστους παροχής των σχετικών υπηρεσιών προκειμένου να προστατέψουν την τιμή της μετοχής τους που θα καθορίζεται με όρους αγοράς.

Οι κανόνες τιμολόγησης γίνεται κατά τρόπον ώστε τα συνολικά έσοδα να καλύπτουν το συνολικό κόστος των υπηρεσιών ύδατος του συγκεκριμένου παρόχου. Σε περίπτωση που ο πάροχος δεν ανακτά το συνολικό κόστος, τα έσοδα πρέπει να διασφαλίζουν κάθε χρόνο τη βελτίωση της ανάκτησης του κόστους.

Με τον τρόπο τιμολόγησης που αποτελείται από ένα σταθερό τέλος και ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα όγκου νερού (ογκομετρική χρέωση ανά κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού), προκύπτει αυθαίρετη δυνατότητα με τον καθορισμό των μεταβλητών τελών ανά τιμή μονάδας νερού έτσι ώστε η κύρια τιμή μονάδας νερού να αφορά τη πλειοψηφία των καταναλωτών και να δημιουργούν την καθοριστική μάζα των εσόδων.  Αυτός είναι ο ορισμός της ΦΟΡΟΛΗΣΤΕΙΑΣ

Σε ότι αφορά την παροχή υπηρεσιών ύδατος για αγροτική χρήση τα προβλεπόμενα περιβαλλοντικά τέλη επιβάλλονται στους τελικούς χρήστες, για πρώτη φορά από την πρώτη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης και, σε αρχικό στάδιο, κλιμακωτά μέχρι την δεύτερη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης, με βασικό κριτήριο την αποτροπή της απότομης και υπερβολικής επιβάρυνσης των χρηστών, ώστε να μην επέρχεται αδυναμία κάλυψης των βασικών τους αναγκών. Με τη διάταξη αυτή δεν αποκρύπτεται ο κεντρικός στόχος που αφορά την αγροτική παραγωγή που με τον τρόπο εφαρμογής προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι για να μην αντιδράσουν οι αγρότες.

Ο τρόπος τιμολόγησης από τους παρόχους των υπηρεσιών για αγροτική χρήση στους τελικούς χρήστες γίνεται βάσει ενός μικτού συστήματος χρέωσης. Το σύστημα χρέωσης αποτελείται από δύο μέρη: α) ένασταθερό τέλος και β) ένα μεταβλητό τέλος ανά μονάδα νερού (ογκομετρική χρέωση ανά κυβικό μέτρο κατανάλωσης νερού). Το σταθερό τέλος εφαρμόζεται στην άρδευση ανά στρέμμα καλλιέργειας. Τα μεταβλητά τέλη ανά κυβικό μέτρο εφαρμόζονται στους χρήστες, ανάλογα με την μετρηθείσα ποσότητα του ύδατος για αγροτική χρήση που καταναλώθηκε. Στα μεταβλητά τέλη περιλαμβάνεται και το περιβαλλοντικό τέλος.

Η τιμολόγηση των χρήσεων ύδατος εκτός οργανωμένων συλλογικών δικτύων, είναι αναλογική με την κατανάλωση ύδατος κάθε χρήστη (χρέωση ανά κυβικό μέτρο). Σε περιπτώσεις ύδατος αγροτικής χρήσης, όπου δεν είναι εφικτή η καταμέτρηση του, η οικεία Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σε συνεργασία με τον οικείο ΟΤΑ Α’ βαθμού, εκτιμά την ποσότητα του ύδατος αγροτικής χρήσης.

Στους γενικούς κανόνες και κατευθύνσεις βελτίωσης υπηρεσιών ύδατος ορίζονται κατευθύνσεις πρώτης προτεραιότητας που αποβλέπουν στη μείωση του κόστους και της ενδεχομένως διαπιστούμενης υπερβολικής χρήσης νερού. Στην περίπτωση που οι ενέργειες αυτές δεν δύναται να οδηγήσουν σε βελτίωση της ανάκτησης κόστους των υπηρεσιών ύδατος, εξετάζεται προσαρμογή χρεώσεων. Δηλ. αν πληρώνουμε ήδη ακριβά το νερό στην κατανάλωση και δεν γίνουν επενδύσεις για την μείωση του κόστους (πχ απώλειες δικτύου)  θα μα χαρατσώσουν και άλλο έστω και σταδιακά.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Σύμφωνα με αυτή την ΚΥΑ:

"Όποιος έχει χρήματα μπορεί να πληρώνει και μπορεί να σπαταλά τους υδατικούς πόρους της χώρας".

Στο όνομα της περιβαλλοντικής προστασίας και της διαφύλαξης των αποθεμάτων και της ποιότητας των υδατικών πόρων η τιμολόγηση ουδέποτε έπαιξε ουσιαστικό ρόλο, αντίθετα το τιμολόγιο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη τιμή της μετοχής της ΕΥΔΑΠ.

Ο πραγματικός σκοπός με την θεσμοθέτηση της τιμολόγησης είναι οι δημοσιονομικοί στόχοι, για  να ξαναπληρώσουν οι φορολογούμενοι για έργα υποδομών και δανείων που σήμερα αποτελούν μέρος του δυσβάσταχτου δημοσίου χρέους. Επίσης να πληρώσουν για μια σειρά, υπό κατασκευή έργων υποδομών καθώς και τα κέρδη των υπεργολάβων που λυμαίνονται δημόσιες ή δημοτικές υπηρεσίες αφού μες το λειτουργικό κόστος συνυπολογίζεται και το  «κόστος σύναψης συμβάσεων παροχής υπηρεσιών με τρίτους», ενώ καλούνται να πληρώσουν  ακόμη το κόστος του Κεφαλαίου σε σχέση με εναλλακτικές τοποθετήσεις του. Παράλληλα σε μια σειρά περιοχές της χώρας οι αρμόδιες υπηρεσίες (πάροχοι) αδυνατούν να παρέχουν καθαρό πόσιμο νερό, ενώ δεν υπάρχουν καν αποχετευτικά δίκτυα.

Οι κάτοικοι της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης καλούνται να καλύψουν και το «εύλογο κέρδος» των ιδιωτών επενδυτών σε ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ.

Η ανάκτηση του πλήρους κόστους του νερού έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον χαρακτήρα μιας υπηρεσίας κοινής ωφέλειας, χαρακτήρα που οι επιχειρήσεις ύδρευσης στην Ελλάδα φέρουν ακόμη αλλά και επιβάλλεται από το Σύνταγμα.

Τέλος βασικός στόχος της τιμολόγησης του νερού αγροτικής χρήσης είναι η αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα αφού η τιμολόγηση του νερού θα αποτελέσει πρόσθετο κόστος στην παραγωγή και η ήδη προβληματική αγροτική παραγωγή θα περάσει στα χέρια ολίγων επιχειρηματικών ομίλων.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση μια μόνο απάντηση μπορεί να υπάρξει. Η διαμόρφωση ενός κοινωνικο-πολιτικού μετώπου που θα καταργήσει την ΚΥΑ της τιμολόγησης αλλά θα αποκρούσει και τις μνημονιακές δεσμεύσεις για ξεπούλημα των υδατικών πόρων της χώρας.

Οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ παράλληλα με τον αγώνα που δίνουν για την ουσιαστική επαναλειτουργία του Ινστιτούτου θα παλέψουν και για την ουσιαστική υδρογεωλογική έρευνα της χώρας για να διασφαλισθεί η ορθολογική διαχείριση, προστασία και ανάπτυξη των υδατικών πόρων της χώρας.

                                                            ΤΟ ΔΣ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΕΥΑ Ν. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ Τεράστιες οι ευθύνες δημοτικών αρχών και κυβερνήσεων για τις καταστροφές από την κακοκαιρία

«Οι τεράστιες καταστροφές από την τελευταία νεροποντή, αποδεικνύουν τις τεράστιες ευθύνες όλων των δημοτικών αρχών, που σε απόλυτη ταύτιση με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, δεν εντάσσουν στους σχεδιασμούς τους αντιπλημμυρικά έργα, υλοποιώντας κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυνηγώντας χρηματοδοτήσεις σε δράσεις, που εξυπηρετούν το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.

Έχουν δει το φως της δημοσιότητας καταγγελίες του Σωματείου εργαζομένων, που πολλές φορές συνοδεύονταν και με κινητοποιήσεις. Η πλειοψηφία των κινητοποιήσεων είχαν να κάνουν με την έλλειψη προσωπικού και εξοπλισμού, που σαν αποτέλεσμα έχει να μην μπορούν οι ΔΕΥΑ, να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις των νέων καλλικρατικών Δήμων.

Γνωρίζοντας την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη της Καλαμάτας με την έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων, επισημάναμε τους κινδύνους για τον περιβάλλοντα χώρο, αλλά και για την προστασία του μεσσηνιακού κόλπου, αλλά δεν μας άκουσαν.

Όλοι γνωρίζουν ότι δίπλα από τα ρέματα η επιβάρυνση είναι μεγάλη. Όλοι γνωρίζουν ότι τις ημέρες της κακοκαιρίας, οι αγωγοί των λυμάτων μπουκώνουν και πετούν τα καπάκια.

Γνώριζαν πολύ καλά όλοι, την επιβάρυνση των περιοχών που σχετίζονται με τον αυτοκινητόδρομο του Μορέα.

Γνώριζαν και γνωρίζουν τα εκατοντάδες τηλεφωνικά, αλλά και γραπτά αιτήματα των συνδημοτών μας για έργα ομβρίων στην περιοχή τους.

Όλοι όμως, δημοτική αρχή, περιφερειακή αρχή, αλλά και κυβέρνηση, αποφεύγουν για καθαρά πολιτικούς λόγους να πουν ότι τα αντιπλημμυρικά έργα δεν είναι στο σχεδιασμό ούτε του δικού τους, αλλά ούτε και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δεν τις θεωρεί επιλέξιμες δαπάνες και δεν τις χρηματοδοτεί.

Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας την ίδια πολιτική τον προηγούμενων, σχεδιάζει σύμφωνα με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βαδίζει στα ίδια μονοπάτια των προηγούμενων κυβερνήσεων. Όλοι οι προϋπολογισμοί, μαζί και των ΔΕΥΑ, προσαρμόζονται στις οδηγίες κυβέρνησης και οποιαδήποτε πρόταση του Σωματείου μας τη χαρακτηρίζουν κοστοβόρα και αντιοικονομική.

Καλούμε δημόσια για λογαριασμό του Σωματείου όλους τους εμπλεκόμενους, αυτοδιοίκηση και κυβέρνηση, να σταματήσουν αυτήν την καταστροφική τους πολιτική. Καλούμε τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να αγκαλιάσουν τις προτάσεις του Σωματείου και να αγωνιστούν μαζί μας για:

Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη μισθό και δικαιώματα.

Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα τεράστια κενά στις ΔΕΥΑ και τις υπηρεσίες ύδρευσης των Δήμων. Η μισθοδοσία των εργαζομένων να είναι υποχρέωση του κράτους, με πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να επανέλθουν τώρα οι συλλογικές συμβάσεις.

Φθηνό με επάρκεια και υγιεινό νερό για το λαό. Να καταργηθεί η ανταποδοτικότητα και τα χαράτσια, το νερό είναι κοινωνικό αγαθό.

Καμιά διακοπή νερού σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι άνεργοι.

Έξω κάθε επιχειρηματική δράση από τις ΔΕΥΑ και τους Δήμους.

Άμεσο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για διεύρυνση και στήριξη των υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης (Ακαθάρτων και Ομβρίων). Ένταξη των κονδυλίων του ΕΣΠΑ σε αυτές τις λαϊκές προτεραιότητες και ανάγκες.

Πλήρη κρατική χρηματοδότηση όλων των υπηρεσιών της Τοπικής Διοίκησης από τον κρατικό προϋπολογισμό με τη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου.

Καλούμε δημόσια τη διοίκηση να σταματήσει κάθε φορά που αναφερόμαστε για έλλειψη προσωπικού να ρίχνει μπηχτές, λέγοντας ότι κοστίζει κι αυτό ευθύνεται για τις τιμολογιακές πολιτικές. Ακόμα και προχθές σε συνάντηση για την τροποποίηση του οργανισμού της ΔΕΥΑΚ, αντέδρασαν στην πρότασή μας για σχεδιασμό προσωπικού εργατοτεχνικού και επιστημονικού και μας είπαν ότι "κοστίζουμε" και καλύτερα να δουλεύουμε με εργολάβους που είναι πιο φτηνοί.

Στην πρότασή μας να σχεδιάσουν τη ΔΕΥΑΚ όπως πρέπει και να διεκδικήσουν τους ανάλογους πόρους, μας απάντησαν ότι υπάρχουν δυσκολίες της χώρας και δεν υπάρχουν χρηματοδοτήσεις.

Ήταν προβλέψιμη η απάντησή τους, αφού στηρίζουν μια πολιτική, που βαδίζει στην ίδια πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Όλες οι παρατάξεις στο ΔΣ της ΔΕΥΑΚ, εκτός του Σωματείου στήριξαν και στηρίζουν τους σχεδιασμούς της και τον ανταποδοτικό της χαρακτήρα.

Δηλαδή στηρίζουν τη φορολογία της ΔΕΥΑΚ με 29% και προκαταβολή φόρου 100%, επιβαρύνοντάς την με 400 χιλιάδες ευρώ. Στηρίζουν το ΦΠΑ στο νερό. Στηρίζουν την επιβολή πολιτιστικού τέλους, στηρίζουν χρηματοδοτήσεις, πολιτιστικών δραστηριοτήτων από τα ταμεία της ΔΕΥΑΚ. Στηρίζουν την πολιτική του Δήμου, που, μέσα από το αλληλόχρεο, αδειάζει τα ταμεία της ΔΕΥΑΚ.

Απαιτούμε:

• Να παρθούν άμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής θωράκισης.
• Να αποζημιωθούν οι πληγέντες στο 100% των ζημιών.
• Να αποκατασταθούν οι ζημιές στο δίκτυο ηλεκτροδότησης και στο δίκτυο υδροδότησης.
• Για όσους έχουν πληγεί οι κατοικίες τους και δεν μπορούν να διαμείνουν, να εξασφαλιστεί η διαμονή τους σε ξενοδοχεία για όσο χρόνο χρειάζεται και να δοθεί έκτακτο επίδομα».