ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Οι
δυνάμεις του ΠΑΜΕ στις ΔΕΥΑ
Άλλαξε τους συσχετισμούς. Υπάρχει λύση,
υπάρχει ελπίδα.
Συνάδελφε,
συναδέλφισσα,
Βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο
για την παραπέρα πορεία του κλάδου και του εργατικού κινήματος γενικότερα. Εάν
επιτρέψουμε να παραμείνουν οι ίδιοι συσχετισμοί σε συνδικαλιστικό και πολιτικό
επίπεδο είναι σαφές πως η κατάσταση της εργατικής τάξης θα χειροτερέψει ακόμα
περισσότερο, θα χάνονται συνεχώς δικαιώματα και κατακτήσεις.
Βιώνουμε
στο πετσί μας τις συνέπειες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Περικοπές
μισθών και συντάξεων, χαράτσια και φόροι, απολύσεις και διαθεσιμότητες,
ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και υποδομών, ακρίβεια, χτύπημα των κοινωνικών
δικαιωμάτων και κατακτήσεων, εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας, μας
οδηγούν ταχύτατα στη φτώχια και την εξαθλίωση.
Παραδίδονται
στους επιχειρηματικούς ομίλους Δημοτικές επιχειρήσεις και οργανισμοί,
καθαριότητα, κοινωνικές υπηρεσίες, πρόνοια, παιδικοί σταθμοί, αρμοδιότητες του
δημόσιου τομέα, δημόσια περιουσία, αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας.
Τα αντιλαϊκά μέτρα δεν έχουν τελειωμό.
Κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση για να σώσουν τα κέρδη των βιομηχάνων, των
τραπεζιτών και των δανειστών δεν θα
αφήσουν τίποτα όρθιο! Τα δίνουν όλα στο
κεφάλαιο για να βγει όσο γίνεται πιο αλώβητο από την κρίση. Θυσιάζουν τη
ζωή μας στο μονόδρομο της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας των
επιχειρηματικών ομίλων.
Στα σκαριά είναι κι άλλα μέτρα και αναδιαρθρώσεις, που ρίχνουν
ακόμα πιο πολύ την τιμή της εργατικής δύναμης, που μας φορτώνουν τις συνέπειες
της καπιταλιστικής κρίσης, που προσαρμόζουν ακόμα περισσότερο το κράτος στις
ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων:
·
Προωθείται νέα μείωση του κατώτερου μισθού και μάλιστα αυτός να
καθορίζεται κάθε φορά με νόμο. Καταργούν ουσιαστικά τις Συλλογικές Συμβάσεις
Εργασίας, χτυπούν το συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα νέα
μείωση του μισθού στο Δημόσιο τομέα, νέο μισθολόγιο-φτωχολόγιο.
·
Ετοιμάζονται χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων μέσα στο 2013.
·
Ετοιμάζεται νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, που μετατρέπει την
σύνταξη σε επίδομα ελεημοσύνης ύψους 300 ευρώ το μήνα.
Σήμερα γίνεται ξεκάθαρο σε κάθε
εργαζόμενο, ότι η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) και οι Δημοτικές
Αρχές επιταχύνουν την παραπέρα
ιδιωτικοποίηση των ΔΕΥΑ, της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΔΑΘ. Πανηγυρίζουν για τα κέρδη
της ΕΥΔΑΠ (αυξημένα κατά 79,23% το 2012 σε σύγκριση
με το 2011), κέρδη που βέβαια οφείλονται στο ότι οι λαϊκές οικογένειες
πληρώνουν πανάκριβα ένα φυσικό πόρο όπως το νερό, αλλά και στις δραστικές
μειώσεις των μισθών των εργαζομένων της επιχείρησης, από 30% έως και 50%.
Προχωρούν
αξιοποιώντας και τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, τον οποίο χειροκρότησαν όλα τα κόμματα και οι
Δημοτικές Αρχές του ευρωμονόδρομου.
Κυβέρνηση
και Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζουν το νερό σαν εμπόρευμα κι όχι σαν κοινωνικό αγαθό, το
παραδίνουν στους καπιταλιστές σαν σίγουρο τομέα κερδοφορίας, οδηγούν σε νέα
χαράτσια σε βάρος της λαϊκής οικογένειας, επιδεινώνουν την κατάσταση των
εργαζομένων στο κλάδο. Η στρατηγική
τους, που αποτυπώνεται στην οδηγία του 2000 θυσιάζει τον πολυτιμότερο φυσικό
πόρο, στο βωμό της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Η Κοινοτική
πολιτική της «ανάκτησης του περιβαλλοντικού κόστους» και της ανταγωνιστικότητας
υπηρετεί την συνέχιση της ασυδοσίας των βιομηχάνων να δηλητηριάζουν τα υδάτινα
αποθέματα, θυσιάζει τις κοινωνικές ανάγκες, την δημόσια υγεία και την προστασία
του περιβάλλοντος.
·
Οι
ΔΕΥΑ ή θα απορροφηθούν από (ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ) ΑΕ ή θα πουληθούν σε ιδιώτες είτε
όπως ορίζει ο Καλλικράτης θα μετατραπούν
σε ανώνυμες εταιρείες εξαλείφοντας από το νερό τα όποια κοινωνικά χαρακτηριστικά έχουν απομείνει και
με εργασιακές σχέσεις λάστιχο. Ήδη
πρόσφατα μετά τις ΔΕΥΑ αρκετών νησιών άλλοι 8 Δήμοι της Αττικής «εξέφρασαν
την επιθυμία τους να παραχωρήσουν τη διαχείριση των δικτύων ύδρευσης των Δήμων
τους στην ΕΥΔΑΠ», προκειμένου να παραδοθεί με ακόμη μεγαλύτερη
κερδοφορία, ενόψει πλήρους ιδιωτικοποίησής της, στο μεγάλο κεφάλαιο.
·
Τα υδάτινα αποθέματα και η ποιότητα του νερού
θα εξαρτώνται όλο και περισσότερο από τη ληστρική εκμετάλλευση του
περιβάλλοντος, από τη μόλυνση από βιομηχανικά απόβλητα, από την εντατικοποίηση
της αγροτικής παραγωγής και την ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων. Το νερό που
πίνουμε εξαρτάται από τι ανάπτυξη έχουμε. Το παράδειγμα της περιοχής των
Οινοφύτων δείχνει ότι όσο τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής βρίσκονται στα χέρια
των καπιταλιστών θα καταστρέφεται ο υδροφόρος ορίζοντας και ο λαός θα
καταδικάζεται ή να πίνει ακατάλληλο νερό ή να αγοράζει άλλο κατάλληλο. Δείχνει
επίσης ότι καμιά ευρωπαϊκή νομοθεσία και κανένας μηχανισμός ελέγχου στο αστικό
κράτος δεν μπορεί να προφυλάξει την δημόσια υγεία, γιατί υπηρετούν την
καπιταλιστική ανάπτυξη.
Συνάδελφε,
συναδέλφισσα,
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το μαύρο
μέτωπο των κομμάτων του κεφαλαίου και την Ε.Ε. χωρίς φόβο. Δεν είναι ανίκητοι.
Αρκεί να αντιτάξουμε τη δική μας αποφασιστική δράση για την ανατροπή της
αντιλαϊκής πολιτικής και της δικτατορίας των μονοπωλίων.
Οι θέσεις του ΕΑΜ υπηρετούν τα κοινά
συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, των εργαζομένων και των
μικρομεσαίων αυτοαπασχολούμενων. Αποτελούν
αντικειμενική βάση συσπείρωσής τους, για κοινή δράση.
Είναι
θέσεις, που έρχονται σε σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική, ενάντια στην
εμπορευματοποίηση του νερού και την ανταποδοτικότητα, ενάντια στην
ιδιωτικοποίηση των ΔΕΥΑ.
Από τη σύσταση της Ομοσπονδίας μας,
παλεύουμε για τις θέσεις αυτές, παλεύουμε για κατοχύρωση και διεύρυνση των
δικαιωμάτων μας (μισθολογικών, εργασιακών, ασφαλιστικών), για μόνιμη και
σταθερή εργασία για όλους.
Σήμερα
κατανοείς ότι χρειάζεται:
ü
Αποκλειστικά Δημόσιος ενιαίος φορέας
διαχείρισης των υδάτινων πόρων και ένταξη σε αυτόν όλων των εργαζόμενων στις
επιχειρήσεις ύδρευσης με κατοχύρωση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας.
ü
Άμεσα μέτρα για να σταματήσει η
μόλυνση των υδροφορέων, κυρίως από βιομηχανικά απόβλητα και να εφαρμοστούν
ολοκληρωμένα προγράμματα αποκατάστασής τους για υγιεινό και φθηνό νερό.
ü
Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα
αντιμετωπίζει το νερό ως φυσικό πόρο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, τη φύση
και την ανάπτυξη της κοινωνίας, που σημαίνει ότι το νερό πρέπει να αποτελεί
κοινωνική ιδιοκτησία και να είναι υπό κρατικό έλεγχο και διαχείριση, μακριά από
τους νόμους της αγοράς, του εκμεταλλευτικού συστήματος, που ζούμε.
ü
Επεξεργασία και εφαρμογή ολοκληρωμένης
υδατικής πολιτικής που αφορά την έρευνα την προστασία της, και την ορθολογική
αξιοποίηση των υδάτινων πόρων, συνολικά στην χώρα και κατά υδατικό διαμέρισμα.
Οι προτάσεις μας αυτές διαστρεβλώθηκαν
και πολεμήθηκαν από την πλειοψηφία της
διοίκησης της Ομοσπονδίας.
Κάθε
καλοπροαίρετος εργαζόμενος εύκολα διαπιστώνει ποιος ενδιαφέρεται για την
αγωνιστική ενότητα του κλάδου και ποιος επικαλείται την ενότητα για να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου,
για να επιβάλλει στο εργατικό κίνημα τα αιτήματα των επιχειρηματικών ομίλων…:
Ø
Η
Ομοσπονδία σε κείμενό της με θέμα «Οι ΔΕΥΑ και η νέα διοικητική μεταρρύθμιση,
προβλήματα και προοπτικές», συμφωνώντας με τις κατευθύνσεις του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ
πρότεινε τη λειτουργία των ΔΕΥΑ με
ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, λειτουργία με κριτήρια κέρδους, αυξήσεις των
τιμολογίων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, εγκαλώντας ακόμα και δημάρχους που
αρνήθηκαν να κάνουν αυξήσεις στο νερό, ακόμη και περιορισμό δικαιωμάτων των
εργαζομένων των ΔΕΥΑ!!
Ø
Λειτουργεί
με συμμάχους όχι τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αλλά με τις Δημοτικές
Αρχές και την ΕΔΕΥΑ.
Ø
Εμφανίζεται
«ακομμάτιστη» και «ανεξάρτητη», αλλά υιοθετεί τα αιτήματα, το πλαίσιο πάλης,
τους στόχους και τις διαδικασίες των παρατάξεων του εργοδοτικού και
κυβερνητικού συνδικαλισμού. Συνταυτίζεται με τις παρατάξεις των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ
στη ΓΣΕΕ ανεξάρτητα αν μερικές φορές αναγκάζεται να κρατά αποστάσεις και με τον
στηριγμένο και καθοδηγούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση συνδικαλισμό της EPSU, δηλ. της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών
Συνδικάτων.
Ø
Υιοθετεί
και προωθεί την «Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών»
για μάζεμα υπογραφών κάτω από κείμενο με τίτλο «Η ύδρευση και η αποχέτευση είναι ανθρώπινο
δικαίωμα» και ζητά από την Ε.Ε., από αυτούς δηλ. που ευθύνονται
και χαράσσουν την στρατηγική της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης του
νερού να πάρει μέτρα «για να έχουν όλοι πρόσβαση σε ύδρευση
και αποχέτευση».
Ø
Παρουσιάζει
την «κίνηση 136» ως κίνηση, που ιδρύθηκε με σκοπό την αποτροπή
της ιδιωτικοποίησης του νερού στη Θεσσαλονίκη και τους προτείνει ως εισηγητές στις κατά
τόπους ημερίδες των Συλλόγων των ΔΕΥΑ !! Παραβλέπει τους κινδύνους που
δημιουργεί η υιοθέτηση της πρότασης της «κίνηση 136» για την υγεία του λαού, για την τσέπη
του, αλλά και για τα δικαιώματα των εργαζόμενων, αφού όχι
μόνο δεν κλείνει το δρόμο, αλλά οδηγεί μέσα από μια «άλλη» ιδιοκτησιακή μορφή,
στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΘ, που και αυτή θα είναι υποχρεωμένη να
λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τα πολυεθνικά μονοπώλια του χώρου και να πάρει
μέτρα να διαφυλάξει την κερδοφορία της.
Ø
Υπέγραψε
στις 4-4-12 κλαδική σύμβαση μείωσης των μισθών μας και μετά προωθούσε τον
δικαστικό αγώνα κατά του «ενιαίου μισθολογίου»!! Στο άρθρο 4 της ΣΣΕ αναφέρεται: «Η
κλαδική σύμβαση εργασίας ισχύει με τους περιορισμούς που θέτουν οι νόμοι, οι
υπουργικές αποφάσεις και οι εγκύκλιοι που αφορούν το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο
δημοσιονομικής πολιτικής το οποίο ψήφισε η ελληνική βουλή» !!
Ø
Η
πλειοψηφία της διοίκησης της Ομοσπονδίας δεν έχει προκηρύξει ποτέ απεργία στον κλάδο, είτε απολύονται
συνάδελφοι, είτε γίνονται μειώσεις μισθών, είτε χτυπιούνται εργατικά δικαιώματα. Δεν έκανε τίποτα ούτε
για τις αποζημιώσεις, ούτε για την ένταξη των τεχνιτών ύδρευσης στα Βαρέα και
Ανθυγιεινά.
Ø
Αλλάζει
θέσεις συχνά, πολλές φορές έχει και αντιφατικές θέσεις, προκειμένου να θολώνει
τα νερά, πάντα όμως κινείται σε αντιΠΑΜΕ κατεύθυνση, προβάλλοντας τον
συντεχνιασμό τόσο στους εργαζόμενους, όσο και στις ίδιες τις επιχειρήσεις.
Πάντα τις αποφάσεις των ΔΕΥΑ τις κρίνει με τα κριτήρια της κερδοφορίας και της
ανταγωνιστικότητας.
Συμπέρασμα :
Ο εργοδοτικός και
κυβερνητικός συνδικαλισμός που αποδέχεται τη λογική του εφικτού, της
ανταποδοτικότητας και της κερδοφορίας ούτε μπορεί, ούτε θέλει να συγκρουστεί με
τις αντεργατικές πολιτικές, γιατί αποτελούν επιλογές των διοικήσεων, της
κυβέρνησης και των κομμάτων που στηρίζει.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση πρέπει να απαντήσουμε τι συνδικαλιστικό κίνημα
θέλουμε, τι συνδικαλιστές θέλουμε.
Θέλουμε ένα κίνημα που θα καλλιεργεί
αυταπάτες, θα στηρίζει, φανερά ή μη, την πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ; Ένα κίνημα που θα μας αλέθει στο μύλο της
«συναίνεσης» και του «κοινωνικού διαλόγου», που θα συναλλάσσεται με την
εργοδοσία, που θα τη θεωρεί «συνεργάτη» και «εταίρο», που θα υποκλίνεται στο
μονόδρομο της ΕΕ, θα αναγνωρίζει το χρέος και θα βγάζει αντιμνημονιακές κορώνες
χωρίς να έχει γραμμή ρήξης με τη μήτρα που γεννά τα μνημόνια και η όποια δράση
του θα εξαντλείται στο «φαίνεσθαι»; Ένα κίνημα που θα το χρησιμοποιούν ως
γρανάζι, θα βάζει πλάτες για να φύγει η σημερινή κυβέρνηση και να έρθει μια
άλλη που και αυτή θα διαχειρίζεται το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα έστω και με
άλλο μείγμα διαχείρισης; Ένα κίνημα δηλαδή σαν αυτό που έχουμε;
Τώρα ποια έχεις πείρα
Άλλαξε τους συσχετισμούς
σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο
Ξέρεις
ότι σήμερα έχουμε ανάγκη από σωματεία και ομοσπονδία :
ü που θα οργανώνουν την πάλη για όλα τα
προβλήματα, θα αναδεικνύουν τις αιτίες και τους υπαίτιους των προβλημάτων μας,
ü που θα αγωνίζονται ενάντια στο αστικό
κράτος και την Τοπική Διοίκηση,
ü που θα παλεύουν για μια άλλη φιλολαϊκή
ανάπτυξη, που επίκεντρο της θα έχει τις
δικές μας ανάγκες και όχι το κέρδος των τραπεζιτών και των βιομηχάνων,
ü που θα είναι καρφί στο μάτι της
πλουτοκρατίας και των συνδικαλιστικών ηγεσιών, που τα «μαζεύουν και τα
διπλώνουν»,
ü που θα εναντιώνονται με κάθε μέσο στην
πολιτική και τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της τρόικας,
ü που θα οργανώνουν και θα πρωτοστατούν
για την ανατροπή αυτής της πολιτικής,
ü που θα οικοδομούν τη συμμαχία με τους
παραγωγούς του πλούτου (εργάτες, αγρότες, ΕΒΕ, φτωχά λαϊκά στρώματα), που
συνθλίβονται καθημερινά από τις μυλόπετρες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας,
ü που θα δίνουν προοπτική στους αγώνες
για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για την απαλλαγή του λαού από τα
δεσμά της δικτατορίας των μονοπωλίων.
Οι εργαζόμενοι στις ΔΕΥΑ καταφέραμε να
τις οργανώσουμε σχεδόν από το πουθενά,
χωρίς εμπειρία και πρόσβαση στην τεχνογνωσία και χωρίς την συμμετοχή των
καπιταλιστών. Αυτό που καταφέραμε οι
εργαζόμενοι στις ΔΕΥΑ, να οργανώσουμε δηλαδή ένα τόσο ζωτικής σημασίας τομέα
για τις ανθρώπινες ανάγκες, επιβάλλεται να διεκδικηθεί από την εργατική τάξη.
Να διεκδικηθεί δηλ. η οργάνωση ολόκληρης της παραγωγικής διαδικασίας της χώρας
μας, ως η μόνη δυνατότητα εξασφάλισης του
δικαιώματος της δουλειάς σε όλους, με στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Μπορούμε να φτιάξουμε τη δική μας
συμμαχία, να δυναμώσουμε τον αγώνα μας και να διεκδικήσουμε:
·
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους,
με μισθούς και δικαιώματα, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας.
Καμιά απόλυση, καμιά διαθεσιμότητα.
Όχι στην κατάργηση οργανικών θέσεων. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Η
μισθοδοσία των εργαζομένων να είναι υποχρέωση της κεντρικής διοίκησης με πόρους
από τον κρατικό προϋπολογισμό.
·
Φθηνό και υγιεινό νερό για το λαό. Να
καταργηθεί η ανταποδοτικότητα γιατί το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Σε κανέναν
άνεργο να μην κόβεται το νερό.
·
Καμιά ΔΕΥΑ σε Ιδιώτη. Κατάργηση κάθε
επιχειρηματικής δραστηριότητας στους ΟΤΑ (ιδιωτικοποίηση, εκχώρηση κλπ ). Οι
υποδομές να εκτελούνται μέσα από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Πλήρη
κρατική χρηματοδότηση όλων των υπηρεσιών της Τοπικής Διοίκησης από τον κρατικό
προϋπολογισμό και τη φορολόγηση του κεφαλαίου.
Συσπειρωνόμαστε στο ταξικό
συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ.
ü
Στόχος
μας είναι η δημιουργία ενός κλαδικού σωματείου ανά νομό, που μέλη του θα είναι
όλοι οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, τα νομικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις τους,
ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, ανεξάρτητα από ειδικότητα, εξειδίκευση και
επίπεδο των σπουδών.
ü
Επιδιώκουμε
την ενοποίηση όλων των ομοσπονδιών των εργαζομένων στους ΟΤΑ και τη δημιουργία
μιας ομοσπονδίας, που θα συνενώνει όλους τους εργαζόμενους.
ü
Συμβάλλουμε στην δημιουργία της δικιάς
συμμαχίας, που θα περιλαμβάνει τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα,
τους αυτοαπασχολούμενους τους μικρούς αγρότες, την νεολαία και τις γυναίκες
δίνοντας απαντήσεις από κοινού στα
οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια, βάζοντας ταυτόχρονα
τις βάσεις ώστε να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε, και να ξεμπερδέψουμε
μια και καλή από τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε.
Καμιά θυσία για τη
σωτηρία της πλουτοκρατίας, των δανειστών και της Ε.Ε.
Το χρέος είναι της
πλουτοκρατίας και δεν το αναγνωρίζουμε. Να διαγραφεί όλο.
Την κρίση να πληρώσει η
πλουτοκρατία. Λαϊκή συμμαχία για αποδέσμευση από την Ε.Ε. και το λαό στην
εξουσία.
Λεύτερος λαός είναι
εκείνος ο λαός που κυριαρχεί στον πλούτο που παράγει.
Δώσε δύναμη στη δύναμη σου
ΨΗΦΙΣΕ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ